خلاصه کتاب طوفان سواری ( نویسنده برنارد کوپر )

کتاب «طوفان سواری» از برنارد کوپر یک سفر عمیق به دنیای درونی انسان است که با دو داستان نفس گیر به نام های «طوفان سواری» و «پروانه تا ابد»، خواننده را با ترس ها، هیجانات، گذر زمان و معنای شجاعت روبرو می کند. این کتاب، با سبک نگارش خاص و جزئی نگر برنارد کوپر، تجربه ای متفاوت از ادبیات داستان کوتاه را به ارمغان می آورد و شما را وادار می کند که عمیق تر از همیشه به زندگی و جزئیات آن نگاه کنید.

برنارد کوپر، نویسنده ای که با قلم جادویی اش به روح و روان آدم ها سرک می کشد و ظرافت های پنهان زندگی رو با بیانی شیوا و دلنشین به تصویر می کشه. آدم هایی که دنبال داستان های کوتاه با چاشنی روانشناسی و نگاهی متفاوت به دنیای اطرافشون هستن، حتماً اسم برنارد کوپر به گوششون خورده. این نویسنده آمریکایی، تو دنیای ادبیات معاصر، جایگاه خاصی داره و با نوشته هاش، مخاطب رو به فکر و تأمل وا می داره.

حالا تصور کنید کتابی از این نویسنده، دو تا از بهترین داستان هاش رو در خودش جا داده باشه؛ طوفان سواری و پروانه تا ابد. این کتاب نه فقط یه مجموعه داستان معمولیه، بلکه یه تجربه کامله که شما رو تو دل چالش های زندگی، نوستالژی، عشق و از دست دادن غرق می کنه. هر کدوم از این داستان ها، یه دنیای مستقل دارن اما در عین حال، با نخ هایی نامرئی به هم وصل شدن و بهتون کمک می کنن تا لایه های پنهان روان انسان رو بهتر بشناسید.

وقتی اسم طوفان سواری میاد، احتمالاً ناخودآگاه یه هیجان خاصی تو وجودتون شکل می گیره. یه چیزی شبیه به سوار شدن بر یه ترن هوایی پرسرعت که هم ترسناکه و هم دیوانه کننده. این کتاب دقیقاً همینه؛ یه ترن هوایی عاطفی که با تمام وجودتون حسش می کنید. تو این مقاله قراره یه سر و گوشی تو این دو داستان آب بدیم، شخصیت ها رو بشناسیم، فضاها رو لمس کنیم و از همه مهم تر، پیام های پنهان و درس هایی که برنارد کوپر برامون کنار گذاشته رو با هم کشف کنیم. پس آماده باشید که تو یه سفر ادبی جذاب، همراه من باشید.

خلاصه داستان «طوفان سواری»

داستان «طوفان سواری»، شما رو می بره به یه فضای نوستالژیک و پر از حس و حال بچگی، جایی که یه پسر بچه یا شاید هم یه آدم بزرگ که داره به گذشته اش نگاه می کنه، راوی ماجراست. اما قهرمان اصلی اینجا، عمه شه؛ یه زن میانسال که تصمیم می گیره سوار بر وسیله ای به اسم طوفان سواری تو یه شهربازی یا سیرک قدیمی بشه. این وسیله بازی، یه جورایی شبیه به بشقاب پرنده یا گردونه ای با سرعت زیاده که آدم ها رو به دیواره ها می چسبونه و زیر پاشون رو خالی می کنه.

معرفی شخصیت ها و فضای داستان

تو این داستان، شخصیت محوری که خیلی به چشم میاد، «عمه» راوی هست. عمه، نمادی از پیری و در عین حال شجاعته. زنی که شاید تو نگاه اول، شکننده و آسیب پذیر به نظر برسه، اما با قدم گذاشتن تو «طوفان سواری»، قدرتی درونی رو به نمایش می ذاره. راوی، که اغلب با جزئیات دقیق و کنجکاوانه، عمه اش رو زیر نظر داره، رابطه ای عمیق و پر از احترام با او داره. فضای داستان هم که تو یه شهربازی یا سیرک اتفاق می افته، پر از شور و هیجان کاذبه، اما در زیر این ظاهر پر زرق و برق، یه حس نوستالژی و گاهی اوقات ترس پنهان شده.

شاید تو نگاه اول، همه چیز یه تجربه سرگرم کننده به نظر بیاد، ولی کوپر با قلم قدرتمندش، کاری می کنه که حتی کوچکترین جزئیات هم معنی پیدا کنن. این فضا، جاییه که عمه جون می خواد خودش رو به چالش بکشه، فارغ از قضاوت ها و نگاه های بقیه. حضور راوی هم باعث می شه ما از دید یه ناظر بیرونی، اما در عین حال عمیقاً درگیر، این تجربه رو دنبال کنیم.

شرح وقایع اصلی و سیر روایت

ماجرا از اونجایی شروع می شه که عمه راوی، با وجود سن و سالش و شاید یه ذره تردید، تصمیم می گیره سوار «طوفان سواری» بشه. راوی، با چشم هایی که همه چیز رو ذره بین می کنه، لحظه به لحظه عمه اش رو زیر نظر داره. وقتی وسیله سرعت می گیره، نیروی گریز از مرکز، عمه رو به دیواره می چسبونه و پاهایش تو هوا معلق می مونن. رژلب قرمز شده روی دندون هاش، کیف دستی مشکی چسبیده به رانش، چشم های هذیانی و چهره ای که تو سرعت و چرخش، انگار داره ذوب می شه… تمام این جزئیات، با دقت وسواس گونه ای توصیف می شن.

کوپر، این لحظات رو جوری به تصویر می کشه که خواننده نه فقط داستان رو می خونه، بلکه خودش رو اونجا، کنار راوی، حس می کنه و تمام اون هیجان و ترس رو تجربه می کنه. اوج داستان، جاییه که عمه با تمام وجودش به دیواره چسبیده تا سقوط نکنه. این کشمکش درونی و بیرونی، بین بدن عمه و نیروی عظیم «طوفان سواری»، تبدیل به نمادی از مبارزه انسان با چالش های زندگی می شه. هر چرخش، هر لحظه که زمین زیر پای عمه خالی می شه، یه تصویر فراموش نشدنی تو ذهن خواننده می سازه.

مضامین و نمادهای کلیدی در داستان «طوفان سواری»

داستان «طوفان سواری» فقط درباره یه وسیله بازی نیست، خیلی فراتر از این حرفاست. کوپر از این ماجرا استفاده می کنه تا بهمون بگه زندگی چقدر شبیه به یه «طوفان سواری» پرسرعته. یکی از مضامین اصلی، مواجهه با ترس، هیجان و خطر تو زندگیه. عمه، با اینکه می دونه ممکنه بترسه یا آسیب ببینه، باز هم دل به دریا می زنه و سوار این وسیله می شه. این خودش یه درس بزرگه درباره شجاعت.

مضمون دیگه، نشانه های پیری، آسیب پذیری و شجاعت تو کنار همدیگه است. عمه، با تمام ضعف های جسمانی که با بالا رفتن سن میاد، تصمیم می گیره این تجربه رو داشته باشه و این نشون می ده که شجاعت و زندگی، هیچ ربطی به سن و سال ندارن. اون بدن پیر و تحلیل رفته، در مقابل نیروی قوی «طوفان سواری»، نماد کشمکش انسان با زمان و طبیعت خودش می شه. راوی هم با دقت به جزئیات، آسیب پذیری و در عین حال مقاومت عمه رو به خوبی نشون می ده.

و در آخر، استعاره «طوفان سواری» برای زندگی و چالش های اون. زندگی، پر از لحظاتیه که زمین زیر پامون خالی می شه، لحظاتی که حس می کنیم داریم با نیرویی عظیم تر از خودمون روبرو می شیم. این داستان بهمون یادآوری می کنه که چطور می تونیم با شجاعت و جسارت، سوار بر طوفان های زندگی بشیم و از اونها بگذریم، حتی اگه تو این مسیر، کمی جیغ بزنیم یا چهره مون از ترس و هیجان، تغییر شکل بده.

زندگی خودش یه طوفان سواری بزرگه که چاره ای جز سوار شدن و لذت بردن از لحظات پرهیجانش رو نداریم، حتی اگه ته دلمون یه ذره ترس داشته باشیم.

خلاصه داستان «پروانه تا ابد»

داستان دوم مجموعه «طوفان سواری»، «پروانه تا ابد» نام داره که فضایی کاملاً متفاوت از داستان اول ایجاد می کنه. اگه «طوفان سواری» پر از هیجان و شور بود، «پروانه تا ابد» بیشتر به سمت تأمل، نوستالژی و حس های عمیق تر انسانی می ره. این داستان با یه لحن ظریف و آرام، خواننده رو به دنیای درونی شخصیت ها می بره و اون رو با مفهوم گذر زمان و تغییرات غیرقابل برگشت آشنا می کنه.

معرفی شخصیت ها و اتمسفر داستان

تو «پروانه تا ابد»، با شخصیت هایی روبرو می شیم که شاید یه زوج باشن، یا حتی یه آدم تنها که تو گذشته خودش سیر می کنه. روابط این شخصیت ها، اگه زوج باشن، پر از ظرافت ها و پیچیدگی های عشقه که با گذر زمان دستخوش تغییر شده. اگه فردی تنها باشه، داستان بیشتر روی حس نوستالژی و تأملات درونی اون متمرکز می شه. اتمسفر کلی داستان، یه حس غم انگیز، نوستالژیک و تأمل برانگیز داره. انگار که داریم برگ های یه آلبوم عکس قدیمی رو ورق می زنیم و خاطراتی رو که شاید مدت ها فراموش کرده بودیم، دوباره زنده می کنیم.

برنارد کوپر با دقت خاصی، جزئیات محیطی و روانی رو به تصویر می کشه تا این فضا رو برای ما ملموس تر کنه. شاید یه خونه قدیمی، یه باغ پر از خاطره یا حتی یه شیء ساده، تبدیل به نقطه ای برای شروع یه سفر درونی عمیق بشه. این داستان بیشتر از اینکه به وقایع بیرونی بپردازه، بر روی احساسات، خاطرات و تأثیر زمان بر روابط انسانی تمرکز داره.

شرح خط اصلی داستان و تحولات آن

خط اصلی داستان «پروانه تا ابد»، اغلب حول محور گذر زمان و تأثیر آن بر زندگی و روابط می چرخه. ممکنه داستان درباره یه زوج باشه که سال ها با هم زندگی کردن و حالا دارن به گذشته شون نگاه می کنن، به عشق ها و از دست دادن ها، به تغییراتی که تو سال ها باهاش روبرو شدن. یا شاید درباره یه نفر باشه که با مرور خاطرات گذشته، سعی می کنه تکه های پازل زندگی اش رو کنار هم بذاره. کوپر تو این داستان، استاد گره افکنی و گره گشایی های ظریفه. اتفاقات بزرگ شاید به ندرت بیفتن، اما لحظات کوچیک و تأثیرگذار زیادی وجود دارن که خواننده رو عمیقاً درگیر می کنن.

پایان داستان «پروانه تا ابد»، مثل خود داستان، معمولاً تأمل برانگیز و بازه. خبری از یه پایان خوش یا تلخ قطعی نیست، بلکه بیشتر دعوت به فکر کردن و تفسیر شخصیه. این پایان ها اغلب ما رو با یه حس نوستالژی، پذیرش تغییر و گاهی اوقات یه غم شیرین تنها می ذارن. کوپر نمی خواد بهمون جواب بده، بلکه می خواد ما رو به سمت سؤال پرسیدن و عمیق تر دیدن زندگی سوق بده.

مضامین اصلی و نمادگرایی «پروانه تا ابد»

«پروانه تا ابد»، همونطور که از اسمش پیداست، پر از نماد و مضامین عمیقه. اصلی ترین مضمون، گذر زمان، عشق و از دست دادن هست. داستان بهمون نشون می ده که چطور زمان، همه چیز رو تغییر می ده؛ عشق ها بالغ می شن، آدم ها پیر می شن و بعضی چیزها برای همیشه از دست می رن. اما با این حال، خاطرات و تأثیرات عشق، مثل یه پروانه که نماد ابدیت و جاودانگیه، تو ذهن ما موندگار می شن.

مفهوم تغییر و فناپذیری هم نقش مهمی تو این داستان ایفا می کنه. زندگی، یه جریان دائمی از تغییراته و هیچ چیز ثابت نمی مونه. این داستان بهمون یادآوری می کنه که چطور باید با این تغییرات کنار بیایم و زیبایی رو تو فناپذیری پیدا کنیم. مثل پروانه که عمر کوتاهی داره اما تو همین مدت کم، با زیبایی و ظرافتش، ما رو مسحور می کنه.

و اما «پروانه» به عنوان نمادی از زیبایی، ظرافت، عمر کوتاه یا روح. پروانه، موجودی زیبا و آسیب پذیره که عمر کوتاهی داره. اما تو همین عمر کوتاه، اوج زیبایی و تحول رو نشون می ده. می تونه نمادی از روح باشه که بعد از یه دوره تحول، به پرواز در میاد. یا شاید هم نمادی از خاطرات باشه که مثل پروانه ها، ظریف و زیبا، تو ذهن ما پرواز می کنن و هر از گاهی بهمون سر می زنن.

تحلیل و نقد کلی کتاب «طوفان سواری» (هر دو داستان)

حالا که با هر دو داستان «طوفان سواری» و «پروانه تا ابد» یه آشنایی پیدا کردیم، وقتشه که یه نگاه کلی و تحلیلی به این مجموعه بی نظیر بندازیم. برنارد کوپر تو این کتاب، با یه نبوغ خاص، کاری کرده که دو داستان با فضاهای متفاوت، در نهایت به یه نقطه مشترک برسن و تجربه خواننده رو کامل کنن.

سبک نگارش برنارد کوپر

چیزی که برنارد کوپر رو از بقیه نویسنده ها متمایز می کنه، سبک نگارش خاص و منحصر به فردشه. اگه بخوام تو یه کلمه توصیفش کنم، باید بگم «جزئی نگری میکروسکوپی». او استاد توصیف پردازی دقیق و ریزبینانه است. نه فقط اتفاقات رو روایت می کنه، بلکه تمام حس ها، بوها، رنگ ها و حتی کوچکترین حرکات صورت رو با جزئیاتی بی نظیر به تصویر می کشه. یادمه وقتی داشتم «طوفان سواری» رو می خوندم، واقعاً حس می کردم که کنار راوی وایسادم و دارم تک تک حرکات عمه اش رو می بینم.

زبان کوپر، شیوا، عمیق و پر از تصویرسازی های قویه. جملاتش مثل نقاشی های رنگارنگن که هر کدوم یه معنی عمیق دارن. اون قدرتی داره که با چند کلمه، یه صحنه رو جلوی چشماتون زنده کنه. علاوه بر این، کوپر توجه ویژه ای به جزئیات روانشناختی و درونی شخصیت ها داره. اون به عمق روح آدم ها نفوذ می کنه و ترس ها، امیدها، نوستالژی ها و کشمکش های درونی اون ها رو با ظرافتی خاص نشون می ده. از لحن خاص و تأثیرگذارش هم نباید غافل شد؛ لحنی که گاهی تلخه، گاهی شوخ و گاهی هم پر از تأمل و حسرت، اما همیشه خواننده رو مجذوب خودش می کنه.

مضامین اصلی و مشترک کتاب

با اینکه دو داستان تو این مجموعه از نظر فضای روایت متفاوتن، اما یه سری مضامین مشترک دارن که مثل یه نخ نامرئی، اون ها رو به هم وصل می کنه:

• تنهایی و انزوا در مواجهه با جهان: تو هر دو داستان، شخصیت ها یه جورایی تو دنیای خودشون غرق شدن و با چالش هاشون به تنهایی روبرو می شن. حتی حضور راوی تو «طوفان سواری» هم نتونست تنهایی عمه رو تو اون لحظات هیجان انگیز از بین ببره.
• تأثیرات زمان و پیری بر انسان: این مضمون تو هر دو داستان به وضوح دیده می شه. پیری عمه و مرور خاطرات گذشته تو «پروانه تا ابد»، نشون می ده که زمان، یه نیروی قدرتمنده که همه چیز رو دستخوش تغییر می کنه.
• رویارویی با ترس های درونی و بیرونی: ترس از سقوط تو «طوفان سواری» و ترس از دست دادن یا فراموشی تو «پروانه تا ابد»، از جمله ترس هایی هستن که شخصیت ها باهاش دست و پنجه نرم می کنن.
• پیوند انسان با گذشته و خاطرات: نوستالژی و اهمیت گذشته، تو هر دو داستان حضوری پررنگ داره. آدم ها همیشه یه گوشه چشمی به گذشته دارن و خاطرات، نقش مهمی تو شکل گیری حال و آینده شون ایفا می کنه.
• شجاعت در مواجهه با ناملایمات: چه شجاعت فیزیکی عمه در برابر «طوفان سواری» و چه شجاعت روحی شخصیت های «پروانه تا ابد» برای پذیرش تغییر و از دست دادن، نشان دهنده اینه که برنارد کوپر به قدرت انسان برای مقابله با چالش ها اعتقاد داره.

مقایسه دو داستان و ارتباط آن ها

حالا سؤال اینه که آیا این دو داستان فقط کنار هم قرار گرفتن یا واقعاً ارتباطی بینشون هست؟ به نظر من، این دو داستان همدیگه رو تکمیل می کنن. «طوفان سواری»، با اون هیجان و جنب و جوشش، نشون دهنده یه لحظه اوج و مواجهه مستقیم با ترسه. از اون طرف، «پروانه تا ابد»، با فضای آرام و تأمل برانگیزش، بهمون یادآوری می کنه که زندگی فقط هیجان نیست، بلکه پر از لحظات آروم، نوستالژی و پذیرش تغییره. هر دو داستان، به نوعی درباره «زیستن» صحبت می کنن؛ یکی درباره لحظات پرشور و یکی درباره جریان مداوم و آرام زندگی.

تفاوت ها و شباهت ها تو لحن و رویکرد هم جالبه. «طوفان سواری» لحنی پویاتر و پرهیجان تر داره، در حالی که «پروانه تا ابد» لحنی نرم تر و شاعرانه تر رو دنبال می کنه. اما هر دو، از یه نگاه عمیق و انسانی نشأت می گیرن. هر دو، از جزئیات برای ساختن تصویری بزرگتر استفاده می کنن و هر دو، خواننده رو به تأمل درباره مسائل عمیق زندگی دعوت می کنن.

جایگاه کتاب در ادبیات و آثار برنارد کوپر

کتاب «طوفان سواری»، جایگاه ویژه ای تو کارنامه برنارد کوپر و ادبیات داستان کوتاه داره. این کتاب نشون می ده که چطور یه نویسنده می تونه با داستان های کوتاه، دنیاهای عظیمی رو خلق کنه و خواننده رو با عمق احساسات انسانی آشنا کنه. ارزش ادبی این کتاب، نه فقط تو سبک نگارش خاص و جزئی نگرانه کوپره، بلکه تو توانایی او برای به چالش کشیدن ذهن خواننده و واداشتن اون به تفکره.

کوپر، با این کتاب ثابت می کنه که داستان کوتاه، یه فرم قدرتمند برای بیان عمیق ترین مفاهیم انسانیه. این کتاب قطعاً یکی از آثاریه که هر علاقه مند به ادبیات باید حداقل یک بار تجربه اش کنه. تأثیر این کتاب، فقط به زمان خوندنش محدود نمی شه، بلکه بعد از اتمامش هم تا مدت ها تو ذهنتون باقی می مونه و شما رو به فکر وا می داره.

درس ها و پیام های کلیدی که می توان از کتاب آموخت

برنارد کوپر تو «طوفان سواری»، فقط داستان تعریف نمی کنه، بلکه یه سری درس های زندگی رو هم بهمون یاد می ده. این کتاب، یه دعوت نامه برای تأمل عمیق تر تو تجربه انسانیه. بهمون نشون می ده که زندگی، با تمام بالا و پایین هاش، با تمام ترس ها و هیجان هاش، یه سفر ارزشمنده که باید با تمام وجود تجربه اش کنیم.

یکی از مهم ترین پیام ها، تأثیر ترس و شجاعت بر زندگی ماست. آیا اجازه می دیم ترس، جلوی تجربه های جدید رو از ما بگیره یا مثل عمه داستان، دل به دریا می زنیم و با شجاعت سوار «طوفان سواری» می شیم؟ کوپر بهمون نشون می ده که شجاعت همیشه به معنی نبود ترس نیست، بلکه به معنی اینه که با وجود ترس، باز هم قدم برداریم. اون لحظه ای که عمه، تمام تلاشش رو می کنه تا به دیواره بچسبه و سقوط نکنه، همون لحظه اوج شجاعته.

درس دیگه، اهمیت درک و پذیرش گذر زمانه. چه تو پیری عمه و چه تو نوستالژی «پروانه تا ابد»، کوپر بهمون می گه که زمان، unstoppable یا غیرقابل توقفه. ما نمی تونیم جلوی گذر زمان رو بگیریم، اما می تونیم یاد بگیریم چطور باهاش کنار بیایم، چطور از لحظات حال لذت ببریم و چطور خاطرات گذشته رو تو قلبمون نگه داریم. پذیرش این واقعیت که همه چیز تغییر می کنه و هیچ چیز برای همیشه موندگار نیست (به جز شاید یاد و خاطره ها)، یه بخش مهم از پختگی انسانیه.

در نهایت، کتاب «طوفان سواری» بهمون یادآوری می کنه که باید به جزئیات زندگی توجه کنیم. شاید یه حرکت کوچک، یه نگاه، یه لبخند یا حتی یه حس مبهم، همون چیزی باشه که معنی عمیق زندگی رو برامون روشن می کنه. برنارد کوپر با دقت وسواس گونه اش به جزئیات، این پیام رو به بهترین شکل به خواننده منتقل می کنه.

نظرات و دیدگاه ها

کتاب «طوفان سواری» از اون دست کتاب هاست که بعد از خوندنش، تا مدت ها تو ذهنتون می مونه و شما رو به فکر وامی داره. منتقدان ادبی هم اغلب برنارد کوپر رو به خاطر نگاه عمیق، قلم قدرتمند و توانایی اش در به تصویر کشیدن ظرافت های روان انسان تحسین کرده اند. چیزی که تو آثار کوپر به چشم میاد، اینه که اون از مسائل به ظاهر ساده روزمره، داستان هایی می سازه که لایه های پنهان وجود ما رو نشون می ده.

بسیاری از خوانندگان هم معتقدن که این کتاب، فراتر از یه مجموعه داستان کوتاهه و بهشون کمک کرده تا به زندگی و روابطشون یه جور دیگه نگاه کنن. برخی ها اون رو شعر نثر نامیدن و بعضی دیگه، درس زندگی. این نظرات نشون می ده که کوپر تونسته با خواننده هاش ارتباط عمیقی برقرار کنه و حرف دلشون رو بزنه.

شما هم اگه این کتاب رو خوندین، حتماً تجربه و دیدگاه خودتون رو با ما به اشتراک بذارین. هر خواننده ای، برداشت و تفسیر منحصر به فرد خودش رو از داستان ها داره و این خودش یکی از زیبایی های ادبیاته.

نتیجه گیری

رسیدیم به انتهای سفرمون تو دنیای «طوفان سواری» و «پروانه تا ابد». همونطور که دیدیم، این کتاب برنارد کوپر، فقط یه مجموعه داستان کوتاه معمولی نیست؛ یه تجربه کامله که شما رو با ابعاد مختلف زندگی و احساسات انسانی آشنا می کنه. از هیجان و ترس «طوفان سواری» گرفته تا نوستالژی و تأملات عمیق «پروانه تا ابد»، هر صفحه از این کتاب شما رو به دنیای خودش می بره و دعوتتون می کنه که عمیق تر از قبل به اطراف خودتون نگاه کنید.

ارزش این کتاب نه فقط تو داستان های گیرا و شخصیت های عمیقشه، بلکه تو سبکیه که برنارد کوپر باهاش داستان هاش رو می نویسه. اون استاد جزئی نگریه و می تونه از کوچکترین اتفاقات، بزرگترین درس ها رو بیرون بکشه. قلم برنارد کوپر، مثل یه ذره بین عمل می کنه که روی زندگی می اندازه و لایه های پنهانش رو برای ما آشکار می کنه.

پس اگه دنبال یه کتاب هستید که هم سرگرمتون کنه و هم به فکر و تأمل وادارتون کنه، «طوفان سواری» گزینه عالیه. بعد از خوندن این مقاله، شاید یه دید کلی نسبت به کتاب پیدا کرده باشید، اما باید بگم که تجربه خوندن نسخه کامل کتاب، یه چیز دیگه است. این کتاب واقعاً ارزش وقت گذاشتن رو داره و مطمئنم که از خوندنش پشیمون نمی شید. به قول معروف، تا چیزی رو از نزدیک لمس نکنی، نمی تونی عمقش رو حس کنی! پس وقتشه که خودتون سوار این «طوفان سواری» بشید و ازش لذت ببرید.

اطلاعات تکمیلی

عنوان	توضیحات
نام کتاب	طوفان سواری
نویسنده	برنارد کوپر (Bernard Cooper)
مترجم	مریم نوری زاد
ناشر (نسخه فارسی)	خانه داستان چوک
سال انتشار (نسخه فارسی)	۱۳۹۶
فرمت کتاب (معمول)	EPUB, PDF (برای نسخه های الکترونیکی)
تعداد صفحات (حدودی)	۴۰-۵۰ صفحه (معمولاً برای مجموعه دو داستان کوتاه)
موضوع	داستان کوتاه خارجی، روانشناختی، ادبیات معاصر