سمعک کودکان: مشاوره خرید سمعک و شنوایی سنجی تخصصی در مرکز سمعک ترنم

تشخیص زودهنگام و مداخله بهنگام در کم شنوایی کودکان نقشی حیاتی در رشد طبیعی گفتار زبان مهارت های شناختی و اجتماعی-عاطفی آن ها ایفا می کند. عدم شناسایی و مدیریت کم شنوایی در سنین پایین می تواند منجر به تأخیرات جبران ناپذیر در فراگیری زبان و چالش های تحصیلی و ارتباطی در آینده شود. از این رو انجام شنوایی سنجی تخصصی نوزادان و کودکان و در صورت نیاز تجویز و تنظیم دقیق سمعک کودکان توسط مراکز تخصصی مانند مرکز سمعک ترنم امری ضروری و بنیادین برای تضمین آینده ای روشن برای این کودکان است. این فرآیند نیازمند دانش علمی عمیق تجهیزات پیشرفته و تجربه بالینی ویژه در حوزه شنوایی شناسی کودکان است.

کم شنوایی در کودکان : تعاریف و اهمیت تشخیص زودهنگام

کم شنوایی به معنای کاهش توانایی درک صداها است که می تواند از نظر شدت (ملایم متوسط شدید عمیق) نوع (انتقالی حسی-عصبی آمیخته) و زمان بروز (مادرزادی یا اکتسابی) متفاوت باشد.

1. کم شنوایی انتقالی (Conductive Hearing Loss) : ناشی از مشکل در گوش خارجی یا میانی است که مانع انتقال صحیح امواج صوتی به گوش داخلی (حلزون) می شود. علل شایع آن شامل عفونت گوش میانی (اوتیت مدیا) تجمع جرم گوش (سرومن) پارگی پرده صماخ یا ناهنجاری های استخوانچه های گوش میانی است. این نوع کم شنوایی اغلب موقتی و قابل درمان پزشکی یا جراحی است.
2. کم شنوایی حسی-عصبی (Sensorineural Hearing Loss) : ناشی از آسیب به سلول های مویی حساس در حلزون گوش داخلی یا عصب شنوایی است که مسئول تبدیل انرژی مکانیکی صوت به سیگنال های الکتریکی و انتقال آن به مغز هستند. این نوع کم شنوایی معمولاً دائمی است و علل آن می تواند شامل عوامل ژنتیکی عفونت های مادرزادی (مانند سیتومگالوویروس) زردی شدید نوزادی کمبود اکسیژن حین تولد برخی داروها (اتوتوکسیک) قرار گرفتن در معرض صدای بلند و مننژیت باشد.
3. کم شنوایی آمیخته (Mixed Hearing Loss) : ترکیبی از کم شنوایی انتقالی و حسی-عصبی است به این معنی که هم در گوش خارجی/میانی و هم در گوش داخلی/عصب شنوایی مشکل وجود دارد.

اهمیت تشخیص زودهنگام کم شنوایی در کودکان قابل چشم پوشی نیست. دوران اولیه کودکی به ویژه سه سال اول زندگی دوره طلایی یا دوره بحرانی رشد مغز برای فراگیری زبان و گفتار است. مغز در این دوران حداکثر انعطاف پذیری عصبی (نوروپلاستیسیتی) را برای توسعه مسیرهای عصبی شنوایی دارد. دریافت ورودی های صوتی غنی و واضح در این دوره برای شکل گیری این مسیرها و در نتیجه رشد طبیعی مهارت های ارتباطی ضروری است. تأخیر در تشخیص و مداخله می تواند این پنجره فرصت را محدود کرده و منجر به پیامدهای منفی پایدار شود. برنامه های غربالگری شنوایی نوزادان که معمولاً در بیمارستان ها پس از تولد انجام می شود گام اول حیاتی در این راستا است.

علائم و نشانه های هشداردهنده کم شنوایی در سنین مختلف کودکی

والدین و مراقبین اولین کسانی هستند که می توانند متوجه علائم احتمالی کم شنوایی در کودک شوند. آگاهی از این نشانه ها در سنین مختلف اهمیت دارد :

• نوزادان (تولد تا ۶ ماهگی) :
• عدم واکنش به صداهای بلند ناگهانی (مانند پریدن یا پلک زدن).
• عدم چرخش سر به سمت منبع صدا پس از ۴-۳ ماهگی.
• عدم آرام شدن با صدای مادر یا صدای آشنا.
• توقف یا عدم شروع غان و غون کردن (Babbling) در حدود ۶ ماهگی.
• شیرخواران (۶ تا ۱۲ ماهگی) :
• عدم پاسخ به نام خود.
• عدم تلاش برای تقلید صداها.
• عدم درک کلمات ساده مانند “نه” یا “بای بای”.
• عدم توجه به موسیقی.
• نوپایان (۱ تا ۳ سالگی) :
• تأخیر در شروع گفتار یا گفتار نامفهوم.
• عدم توانایی در اجرای دستورات ساده کلامی (بدون اشاره).
• نیاز به بلند کردن صدای تلویزیون یا موسیقی.
• عدم پاسخگویی هنگامی که از پشت سر صدا زده می شود.
• ترجیح دادن بازی های انفرادی و عدم تعامل کلامی با همسالان.
• کودکان پیش دبستانی و دبستانی (۳ سال به بالا) :
• پرسیدن مکرر “چی؟” یا درخواست تکرار جملات.
• مشکل در فهم مکالمات در محیط های پر سروصدا.
• مشکلات یادگیری در مدرسه و ضعف درسی.
• مشکل در تعیین جهت صدا.
• خستگی یا حواس پرتی بیش از حد به خصوص در پایان روز (به دلیل تلاش مضاعف برای شنیدن).
• گزارش وزوز گوش (Tinnitus).
• صحبت کردن با صدای بلندتر یا آهسته تر از حد معمول.

مشاهده هر یک از این علائم حتی به صورت خفیف باید جدی گرفته شود و والدین را به مراجعه فوری به متخصص شنوایی شناسی کودکان ترغیب کند.

روش های علمی و تخصصی شنوایی سنجی کودکان در مرکز ترنم

شنوایی سنجی کودکان یک فرآیند تخصصی است که با توجه به سن سطح تکاملی و میزان همکاری کودک از روش های مختلفی استفاده می کند. این ارزیابی ها باید توسط ادیولوژیست (شنوایی شناس) با تجربه در کار با کودکان و با استفاده از تجهیزات کالیبره و مناسب انجام شود. مرکز سمعک ترنم با بهره گیری از کادر مجرب و امکانات پیشرفته قادر به انجام ارزیابی های دقیق شنوایی برای همه گروه های سنی کودکان است. روش های اصلی عبارتند از :

1. آزمون های الکتروفیزیولوژیک (بدون نیاز به همکاری کودک) :
• گسیل های صوتی گوش (Otoacoustic Emissions – OAE) : این آزمون سریع و غیرتهاجمی سلامت سلول های مویی خارجی در حلزون گوش داخلی را ارزیابی می کند. یک پروب کوچک در مجرای گوش قرار داده می شود که صداهای کلیک مانندی پخش کرده و پاسخ (بازگشت صدا یا “اکو”) از حلزون را ثبت می کند. این تست اغلب به عنوان بخشی از غربالگری شنوایی نوزادان استفاده می شود.
• پاسخ شنوایی ساقه مغز (Auditory Brainstem Response – ABR/BERA) : این آزمون فعالیت الکتریکی عصب شنوایی و مسیرهای شنوایی در ساقه مغز را در پاسخ به صدا اندازه گیری می کند. الکترودهایی روی سر نوزاد یا کودک (معمولاً در خواب طبیعی یا با آرام بخش) قرار داده می شود و هدفون های کوچکی صداهایی را به گوش ارسال می کنند. این تست می تواند آستانه های شنوایی را در فرکانس های مختلف تخمین بزند و برای نوزادان کودکان کم سن یا کودکانی که قادر به همکاری در تست های رفتاری نیستند بسیار ارزشمند است.
• پاسخ پایدار برانگیخته شنوایی (Auditory Steady State Response – ASSR) : مشابه ABR است اما از محرک های صوتی پیوسته استفاده می کند و می تواند اطلاعات دقیق تری در مورد شنوایی در فرکانس های خاص به ویژه در موارد کم شنوایی شدید تا عمیق ارائه دهد.
2. آزمون های رفتاری (نیازمند همکاری کودک) :
• شنوایی سنجی با تقویت بینایی (Visual Reinforcement Audiometry – VRA) : برای کودکان حدوداً ۶ ماهه تا ۲.۵ ساله استفاده می شود. کودک یاد می گیرد که با شنیدن صدا سر خود را به سمت یک محرک بصری جذاب (مانند یک اسباب بازی متحرک یا چراغ چشمک زن) بچرخاند. با این روش می توان آستانه های شنوایی کودک در فرکانس های مختلف را تعیین کرد.
• شنوایی سنجی شرطی شده با بازی (Conditioned Play Audiometry – CPA) : برای کودکان حدوداً ۲.۵ تا ۵ ساله مناسب است. به کودک آموزش داده می شود که در پاسخ به شنیدن صدا یک کار مشخص و جالب انجام دهد (مثلاً یک قطعه پازل را بگذارد یک مهره را در سطل بیندازد). این روش نیز امکان تعیین آستانه های شنوایی را فراهم می کند.
• شنوایی سنجی مرسوم (Conventional Audiometry) : برای کودکان بزرگتر (معمولاً بالای ۵ سال) و بزرگسالان استفاده می شود. کودک با شنیدن صدا دست خود را بالا می برد یا دکمه ای را فشار می دهد.
3. ارزیابی گوش میانی :
• تمپانومتری (Tympanometry) : سلامت پرده صماخ و عملکرد گوش میانی (میزان تحرک پرده و استخوانچه ها فشار گوش میانی) را با تغییر فشار هوا در مجرای گوش اندازه گیری می کند. این تست در تشخیص عفونت گوش میانی یا وجود مایع پشت پرده گوش بسیار مفید است.
• ارزیابی رفلکس آکوستیک (Acoustic Reflex Testing) : پاسخ عضلات کوچک گوش میانی به صداهای بلند را اندازه گیری می کند که می تواند اطلاعاتی در مورد مسیرهای شنوایی و عملکرد عصب صورت ارائه دهد.

ترکیب نتایج این آزمون ها به ادیولوژیست امکان می دهد تا تصویری جامع از وضعیت شنوایی کودک نوع و شدت کم شنوایی و محل آسیب (در صورت وجود) به دست آورد.

انواع کم شنوایی و رویکردهای درمانی مبتنی بر شواهد

بر اساس نتایج ارزیابی های شنوایی ادیولوژیست و پزشک متخصص گوش حلق و بینی (ENT) بهترین رویکرد درمانی را تعیین می کنند :

• درمان کم شنوایی انتقالی : اغلب شامل درمان های پزشکی مانند آنتی بیوتیک ها برای عفونت گوش میانی یا روش های جراحی مانند قرار دادن لوله های تهویه (VT یا Grommet) در پرده صماخ برای تخلیه مایع مزمن گوش میانی ترمیم پارگی پرده یا بازسازی استخوانچه ها است. در مواردی که درمان پزشکی/جراحی ممکن نباشد یا موفقیت آمیز نباشد ممکن است از سمعک های استخوانی یا سیستم های شنوایی قابل کاشت در استخوان (BAHS/Baha) استفاده شود.
• مدیریت کم شنوایی حسی-عصبی : از آنجایی که این نوع کم شنوایی معمولاً دائمی است تمرکز بر تقویت صدا و توانبخشی شنوایی است :
• سمعک ها (Hearing Aids) : رایج ترین وسیله برای مدیریت کم شنوایی حسی-عصبی ملایم تا شدید هستند. سمعک ها صداهای محیط را دریافت پردازش و تقویت می کنند تا برای فرد کم شنوا قابل شنیدن باشند. انتخاب و تنظیم دقیق سمعک به ویژه برای کودکان امری حیاتی است.
• کاشت حلزون (Cochlear Implant – CI) : برای کودکانی با کم شنوایی حسی-عصبی شدید تا عمیق که بهره محدودی از سمعک های قوی می برند کاشت حلزون یک گزینه مؤثر است. این دستگاه با تحریک مستقیم عصب شنوایی از طریق الکترودهای کاشته شده در حلزون حس شنیدن را ایجاد می کند. این روش نیازمند جراحی و به دنبال آن برنامه های فشرده توانبخشی شنوایی و گفتاردرمانی است.
• سیستم های شنوایی قابل کاشت در استخوان (BAHS/Baha) : علاوه بر کاربرد در کم شنوایی انتقالی/آمیخته می توانند برای موارد کم شنوایی یک طرفه (Single-Sided Deafness – SSD) نیز استفاده شوند تا صدا از سمت گوش ناشنوا به گوش بهتر منتقل شود.
• مدیریت کم شنوایی آمیخته : نیازمند ترکیبی از رویکردهای فوق است که ممکن است شامل درمان جزء انتقالی (در صورت امکان) و استفاده از سمعک یا سایر وسایل کمک شنوایی برای جزء حسی-عصبی باشد.

علاوه بر این مداخلات خدمات توانبخشی شنوایی نقش کلیدی دارند. این خدمات شامل آموزش شنوایی (Auditory Training) گفتاردرمانی (Speech Therapy) برای توسعه زبان و گفتار واضح و مشاوره برای والدین جهت یادگیری راهکارهای ارتباطی مؤثر و حمایت از کودک است.

سمعک های مناسب کودکان : تکنولوژی ها انتخاب و تنظیم تخصصی

انتخاب سمعک برای کودکان با بزرگسالان تفاوت های مهمی دارد و نیازمند ملاحظات ویژه ای است :

• ویژگی های فیزیکی : سمعک های کودکان باید مقاوم و بادوام باشند. اغلب از مدل های پشت گوشی (Behind-The-Ear – BTE) استفاده می شود زیرا قالب آن ها به راحتی با رشد گوش کودک قابل تعویض است و امکانات بیشتری برای اتصال به وسایل کمک شنوایی دیگر دارند. ویژگی هایی مانند پوشش باتری ضد دستکاری و استفاده از مواد ضد حساسیت نیز مهم هستند.
• تکنولوژی های پردازش صدا : سمعک های دیجیتال امروزی دارای قابلیت های پیشرفته ای هستند :
• مدارهای کاهش نویز (Noise Reduction) : به بهبود درک گفتار در محیط های شلوغ کمک می کنند.
• سیستم های حذف فیدبک (Feedback Cancellation) : از سوت کشیدن ناخواسته سمعک جلوگیری می کنند.
• میکروفون های جهت دار (Directional Microphones) : به تمرکز بر صدای گوینده در مقابل کودک کمک می کنند.
• قابلیت اتصال بی سیم (Wireless Connectivity) : امکان اتصال به تلفن تبلت تلویزیون و سیستم های FM/DM (که برای بهبود نسبت سیگنال به نویز در کلاس درس ضروری هستند) را فراهم می کند.
• ورودی صوتی مستقیم (Direct Audio Input – DAI) : امکان اتصال مستقیم سیستم های FM/DM به سمعک را می دهد.
• فرآیند انتخاب و تنظیم :
• انتخاب : ادیولوژیست بر اساس ادیوگرام کودک (نمودار نتایج شنوایی سنجی) سن نیازهای رشدی سبک زندگی و ملاحظات خانواده مناسب ترین مدل و سطح تکنولوژی سمعک را پیشنهاد می دهد.
• قالب گیری گوش : برای سمعک های BTE یک قالب دقیق از گوش کودک گرفته می شود تا قالب (Earmold) سفارشی ساخته شود. قالب ها باید به طور منظم (هر چند ماه یک بار در سال های اول رشد) تعویض شوند تا از فیت مناسب و عدم ایجاد فیدبک اطمینان حاصل شود.
• تنظیم اولیه : سمعک بر اساس آستانه های شنوایی کودک و با استفاده از فرمول های تجویزی مخصوص کودکان (مانند DSL یا NAL) تنظیم می شود.
• تأیید و ارزیابی (Verification) : این مرحله حیاتی است. از آنجایی که کودکان کم سن نمی توانند بازخورد دقیقی در مورد کیفیت صدا بدهند ادیولوژیست از اندازه گیری های گوش واقعی (Real Ear Measurements – REMs) استفاده می کند. در این روش یک میکروفون ظریف در مجرای گوش کودک (نزدیک پرده صماخ) قرار داده می شود تا میزان صدای تقویت شده توسط سمعک را دقیقاً اندازه گیری کند و اطمینان حاصل شود که تنظیمات سمعک اهداف تجویزی را برآورده می کند. مرکز سمعک ترنم بر اهمیت انجام REMs برای همه کودکان تأکید دارد.
• پیگیری و تنظیمات مجدد : شنوایی کودک ممکن است تغییر کند و نیازهای او با رشد تغییر می کند. ویزیت های منظم پیگیری برای بررسی وضعیت شنوایی عملکرد سمعک وضعیت قالب گوش و انجام تنظیمات مجدد ضروری است.

مشاوره خرید سمعک برای کودکان : نکات کلیدی برای والدین در مرکز ترنم

مشاوره خرید سمعک میتواند همان فرآیند انتخاب و خرید سمعک برای کودک می تواند برای والدین چالش برانگیز باشد. مشاوره تخصصی در مراکزی مانند مرکز سمعک ترنم می تواند این فرآیند را تسهیل کند. نکات مهم برای والدین :

• درک کامل نیازهای کودک : با ادیولوژیست در مورد نتایج شنوایی سنجی نوع و شدت کم شنوایی و تأثیر آن بر رشد کودک صحبت کنید.
• آشنایی با گزینه ها : از ادیولوژیست بخواهید مدل ها و سطوح مختلف تکنولوژی سمعک ها را توضیح دهد و مزایا و معایب هر کدام را برای شرایط خاص کودک شما بیان کند.
• اولویت بندی ویژگی ها : بر اساس نیازهای کودک (مثلاً نیاز به اتصال به سیستم FM در مدرسه) و بودجه خانواده ویژگی های ضروری را مشخص کنید.
• سوال در مورد هزینه ها : هزینه سمعک قالب گوش باتری خدمات تنظیم و پیگیری گارانتی و بیمه تعمیرات را به طور شفاف سوال کنید. بررسی کنید که آیا بیمه درمانی بخشی از هزینه ها را پوشش می دهد یا خیر.
• دوره آزمایشی : در مورد امکان استفاده از سمعک برای یک دوره آزمایشی سوال کنید تا بتوانید عملکرد آن را در محیط های مختلف ارزیابی کنید.
• خدمات پس از فروش : اطمینان حاصل کنید که مرکز شنوایی شناسی خدمات پیگیری منظم تنظیمات مجدد تعمیرات و تعویض قالب را ارائه می دهد. حمایت مداوم بسیار مهم است.
• آموزش و توانمندسازی والدین : از ادیولوژیست بخواهید نحوه استفاده صحیح از سمعک مراقبت روزانه تعویض باتری تمیز کردن قالب و شناسایی مشکلات احتمالی را به شما آموزش دهد.
• مشارکت کودک (در صورت امکان) : برای کودکان بزرگتر مشارکت دادن آن ها در انتخاب رنگ سمعک یا قالب می تواند به پذیرش بهتر آن کمک کند.

یک مشاوره خوب باید به همه سوالات والدین پاسخ دهد انتظارات واقع بینانه ای ایجاد کند و آن ها را در تصمیم گیری آگاهانه یاری نماید.

مراقبت های خانگی و توصیه هایی برای بهبود ارتباط و رشد کودک کم شنوا

حمایت خانواده و ایجاد محیطی مناسب در خانه نقش بسزایی در موفقیت استفاده از سمعک و رشد کلی کودک دارد :

• استفاده مداوم از سمعک : اطمینان حاصل کنید که کودک در تمام ساعات بیداری (به جز حمام و خواب) از سمعک خود استفاده می کند تا حداکثر بهره را از ورودی صوتی ببرد.
• بررسی روزانه سمعک : هر روز صبح عملکرد سمعک را با گوشی مخصوص (Stethoset) چک کنید و از سالم بودن قالب و تمیز بودن آن مطمئن شوید. باتری را در صورت نیاز تعویض کنید.
• ایجاد محیط شنیداری مطلوب : تا حد امکان نویز زمینه را در خانه کاهش دهید (خاموش کردن تلویزیون یا رادیو هنگام صحبت).
• راهکارهای ارتباطی مؤثر :
• قبل از صحبت توجه کودک را جلب کنید.
• با وضوح و شمرده صحبت کنید اما فریاد نزنید.
• رو در رو با کودک صحبت کنید تا بتواند از لب خوانی و حالات چهره کمک بگیرد.
• از جملات ساده و کوتاه استفاده کنید و در صورت نیاز تکرار یا بازگویی کنید.
• از اشارات طبیعی و حالات چهره برای کمک به فهم مطلب استفاده کنید.
• خواندن کتاب با صدای بلند : این کار به توسعه دایره لغات و مهارت های زبانی کودک کمک شایانی می کند.
• تشویق به صحبت کردن : کودک را تشویق کنید تا از صداها و کلمات برای برقراری ارتباط استفاده کند.
• همکاری با تیم درمانی : با ادیولوژیست گفتاردرمانگر و معلمان کودک در ارتباط نزدیک باشید و توصیه های آن ها را در خانه اجرا کنید.

پیشگیری از کم شنوایی در کودکان و اقدامات ضروری

اگرچه همه موارد کم شنوایی قابل پیشگیری نیستند (مانند بسیاری از علل ژنتیکی) اقداماتی وجود دارد که می تواند خطر بروز یا تشدید آن را کاهش دهد :

• مراقبت های دوران بارداری : اجتناب از مصرف داروهای اتوتوکسیک مدیریت بیماری های مزمن مادر پیشگیری و درمان عفونت های دوران بارداری (مانند سرخجه و سیتومگالوویروس).
• غربالگری شنوایی نوزادان : اطمینان از انجام تست غربالگری برای همه نوزادان و پیگیری موارد مشکوک.
• واکسیناسیون کامل کودک : تزریق واکسن هایی مانند MMR (سرخک اوریون سرخجه) و Hib (هموفیلوس آنفلوآنزا نوع b) می تواند از بروز برخی علل کم شنوایی مانند مننژیت و اوریون جلوگیری کند.
• مدیریت صحیح عفونت های گوش : تشخیص و درمان به موقع و کامل اوتیت مدیا برای جلوگیری از عوارض و کم شنوایی انتقالی مزمن.
• محافظت از گوش در برابر صداهای بلند : اجتناب از قرار دادن کودکان در معرض صداهای بسیار بلند (کنسرت ها اسباب بازی های پرصدا) و استفاده از گوشی های محافظ (Earplugs/Earmuffs) در صورت لزوم.
• مشاوره ژنتیک : برای خانواده هایی با سابقه کم شنوایی ارثی مشاوره ژنتیک می تواند به درک بهتر خطر و گزینه های موجود کمک کند.

نتیجه گیری : اهمیت مداخله بهنگام و نقش مراکز تخصصی مانند ترنم

کم شنوایی در کودکان یک چالش مهم بهداشتی با پیامدهای عمیق رشدی است. تشخیص زودهنگام از طریق برنامه های غربالگری و ارزیابی های تخصصی و مداخله بهنگام و مؤثر از طریق تجویز و تنظیم دقیق سمعک ها یا سایر فناوری های کمک شنوایی سنگ بنای اصلی برای به حداقل رساندن اثرات منفی کم شنوایی و فراهم آوردن فرصت برابر برای کودکان کم شنوا جهت دستیابی به پتانسیل کامل خود در یادگیری ارتباط و تعامل اجتماعی است.

فرآیند شنوایی سنجی تخصصی کودکان انتخاب تنظیم و تأیید عملکرد سمعک نیازمند دانش فنی بالا تجهیزات پیشرفته و تجربه بالینی ویژه در حوزه اطفال است. مرکز سمعک ترنم با تکیه بر تیم متخصص و امکانات مدرن خدمات جامعی را در زمینه ارزیابی دقیق شنوایی مشاوره آگاهانه برای انتخاب سمعک تنظیم علمی مبتنی بر شواهد (به ویژه با استفاده از اندازه گیری های گوش واقعی) و پیگیری های منظم ارائه می دهد تا اطمینان حاصل شود که هر کودک کم شنوا بهترین مراقبت ممکن را برای دستیابی به شنوایی مطلوب و رشد طبیعی دریافت می کند. همکاری نزدیک بین خانواده ادیولوژیست پزشکان و تیم توانبخشی کلید موفقیت در این مسیر است.

پرسش و پاسخ های متداول درباره کم شنوایی و سمعک کودکان

1. بهترین سن برای اولین شنوایی سنجی کودک چه زمانی است؟
• پاسخ علمی : غربالگری شنوایی اولیه باید در بدو تولد معمولاً قبل از ترخیص از بیمارستان انجام شود (با استفاده از تست OAE یا A-ABR). اگر نوزاد در غربالگری اولیه رد شود یا عوامل خطر کم شنوایی داشته باشد باید ارزیابی تشخیصی کامل شنوایی توسط ادیولوژیست حداکثر تا سن ۳ ماهگی انجام گردد. در صورت تشخیص کم شنوایی مداخله (مانند تجویز سمعک) باید حداکثر تا سن ۶ ماهگی آغاز شود. این جدول زمانی “۱-۳-۶” به عنوان یک استاندارد طلایی برای تشخیص و مداخله زودهنگام شناخته می شود.
2. آیا سمعک می تواند شنوایی کودک من را کاملاً طبیعی کند؟
• پاسخ علمی : سمعک ها ابزارهای تقویت کننده صدا هستند نه درمان کننده کم شنوایی. آن ها نمی توانند ساختار آسیب دیده گوش داخلی را ترمیم کنند و شنوایی را به حالت “طبیعی” برگردانند. هدف اصلی سمعک قابل شنیدن کردن صداهای گفتاری و محیطی تا حد امکان و متناسب با میزان کم شنوایی کودک است تا مغز بتواند از این اطلاعات صوتی برای رشد زبان و گفتار استفاده کند. با تنظیم دقیق و استفاده مداوم سمعک ها می توانند دسترسی کودک به دنیای اصوات را به میزان قابل توجهی بهبود بخشند و به او کمک کنند تا مهارت های ارتباطی خود را توسعه دهد اما تجربه شنیداری او ممکن است همچنان با یک فرد با شنوایی طبیعی متفاوت باشد.
3. هزینه سمعک کودکان چقدر است و آیا بیمه آن را پوشش می دهد؟
• پاسخ علمی : هزینه سمعک کودکان بسته به سطح تکنولوژی (از پایه تا پیشرفته) برند سازنده ویژگی های خاص (مانند قابلیت اتصال بی سیم) و خدمات ارائه شده توسط مرکز شنوایی شناسی (شامل ارزیابی ها تنظیم قالب گیری پیگیری و گارانتی) بسیار متفاوت است. سمعک های پیشرفته تر معمولاً گران تر هستند. پوشش بیمه ای برای سمعک کودکان در ایران متغیر است؛ برخی بیمه های پایه و تکمیلی ممکن است بخشی از هزینه را تحت شرایط خاصی پوشش دهند. ضروری است که والدین قبل از خرید با شرکت بیمه خود و همچنین مرکز شنوایی شناسی (مانند مرکز سمعک ترنم) در مورد میزان پوشش مدارک لازم و فرآیند بازپرداخت هزینه مشورت کنند. برخی سازمان های حمایتی نیز ممکن است کمک هزینه هایی برای خانواده های نیازمند ارائه دهند.

نکته مهم : اطلاعات ارائه شده در این مقاله جنبه عمومی و اطلاع رسانی دارد و به هیچ وجه جایگزین مشاوره تشخیص و درمان توسط پزشک متخصص گوش حلق و بینی یا ادیولوژیست (شنوایی شناس) مجرب نیست. در صورت مشاهده هرگونه علامت نگران کننده در شنوایی یا گفتار کودک خود در اسرع وقت به متخصص مربوطه مراجعه نمایید.