مشاور حقوقی به انگلیسی

پیدا کردن معادل دقیق عبارت مشاور حقوقی به انگلیسی می تواند چالش برانگیز باشد، اما معمولاً دقیق ترین و رایج ترین معادل آن Legal Adviser است. این اصطلاح، فردی را توصیف می کند که خدمات مشاوره ای در زمینه های حقوقی ارائه می دهد، اما لزوماً در دادگاه وکالت نمی کند. زبان حقوقی پر از ظرافت ها و ریزه کاری هاست که گاهی یک کلمه می تواند معنای یک مفهوم را کاملاً عوض کند. برای همین، انتخاب واژه مناسب فقط ترجمه نیست، بلکه درک دقیق نقش و جایگاه اون فرد در سیستم حقوقی انگلیسی زبان هاست. اگر شما هم مثل خیلی ها بین اصطلاحاتی مثل Lawyer، Solicitor، Counsel و… گیج می شوید و نمی دانید کدام را کجا به کار ببرید، جای درستی آمده اید. ما اینجا هستیم تا با هم سفری به دنیای این اصطلاحات داشته باشیم و ببینیم هر کدوم برای چه موقعیتی مناسب اند و دقیقاً چه تفاوتی با هم دارند تا دیگر هیچ ابهامی برایتان باقی نماند.

اصلی ترین و دقیق ترین معادل: Legal Adviser

ببینید، وقتی می گوییم مشاور حقوقی، توی ذهن اکثر ما یک نفر میاد که کارش راهنمایی کردن و دادن نظر تخصصی حقوقیه. راستش را بخواهید، در زبان انگلیسی هم Legal Adviser دقیقاً همین نقش را بازی می کند و بهترین و عمومی ترین معادل برای مشاور حقوقی ماست. این اصطلاح، بار معنایی مشاوره و راهنمایی رو به دوش می کشه و بیشتر به جنبه پیشگیرانه و هدایتی کار حقوقی اشاره داره.

نقش و وظایف یک Legal Adviser

یک Legal Adviser، قرار نیست لزوماً در دادگاه حاضر بشه و از کسی دفاع کنه. وظیفه اصلی اش اینه که به مراجعینش – چه اشخاص حقیقی باشن چه شرکت ها و سازمان ها – کمک کنه تا تصمیمات درستی بگیرن و از افتادن توی چاه مشکلات حقوقی جلوگیری کنن. فکرش رو بکنید، یک شرکت می خواد یک قرارداد بزرگ با یک شرکت خارجی ببنده، اینجا Legal Adviser میاد و تک تک بندهای قرارداد رو بررسی می کنه، ریسک ها رو نشون می ده و بهترین راهکارها رو برای محافظت از منافع شرکت ارائه می کنه. یا مثلاً ممکنه در مورد قوانین جدید بهشون مشاوره بده که چطور باید خودشون رو با اون ها تطبیق بدن.

وظایف اصلی یک Legal Adviser شامل موارد زیر میشه:

• ارائه مشاوره حقوقی تخصصی در زمینه های مختلف (قراردادها، مسائل مالی، مسائل استخدامی و…).
• تحلیل و ارزیابی ریسک های حقوقی احتمالی برای تصمیمات یا اقدامات آتی.
• تدوین، بررسی و اصلاح انواع اسناد حقوقی مثل قراردادها، تفاهم نامه ها و مدارک قانونی.
• اطلاع رسانی در مورد تغییرات قوانین و مقررات و تاثیرشون روی فعالیت های مشتری.

بافت های کاربرد Legal Adviser

این اصطلاح رو می تونید توی محیط های مختلفی ببینید و بشنوید. مثلاً خیلی از شرکت های بزرگ، یک In-house Legal Adviser دارن که مسئول تمام مسائل حقوقی داخل شرکته. یعنی یکی که همیشه اونجاست و می تونه در لحظه به مدیران و کارمندها مشاوره بده. دولت ها و سازمان های بین المللی هم برای مسائل حقوقی خودشون از Legal Adviserها استفاده می کنن. حتی افراد عادی هم می تونن برای گرفتن مشاوره در مورد مسائل شخصی شون (مثل خرید ملک، مسائل خانوادگی و…) سراغ یک Legal Adviser خصوصی برن. خلاصه، هر جا که نیاز به راهنمایی و نظر تخصصی حقوقی باشه، اسم این عنوان می درخشه.

برای اینکه بهتر توی ذهنتون جا بیفته، چند تا مثال می زنم:

• Our company hired a Legal Adviser to review all new contracts. (شرکت ما یک مشاور حقوقی استخدام کرد تا همه قراردادهای جدید رو بررسی کنه.)
• She works as a Legal Adviser for a government agency, focusing on environmental law. (او به عنوان مشاور حقوقی برای یک سازمان دولتی کار می کنه و تخصصش قانون محیط زیسته.)
• Before making any major investment, it’s wise to consult a Legal Adviser. (قبل از هر سرمایه گذاری بزرگی، عاقلانه است که با یک مشاور حقوقی مشورت کنید.)

معادل های رایج و نزدیک: Lawyer, Solicitor, Counsel

حالا می رسیم به اون کلماتی که خیلی ها رو سردرگم می کنن و فکر می کنن همون مشاور حقوقی خودمونن، در حالی که تفاوت های مهمی دارن. درسته که این ها هم توی حوزه حقوق فعالن، اما نقش و دامنه کاریشون با Legal Adviser فرق می کنه.

Lawyer

وقتی اسم Lawyer میاد، اولین چیزی که ممکنه به ذهن خیلی ها برسه، همون وکیل خودمونه. این اصطلاح در سیستم حقوقی آمریکا و کانادا خیلی رایجه و به یک شخص حقوقدانی گفته می شه که مجوز وکالت داره و می تونه نماینده موکلینش در دادگاه باشه. یعنی اگه کارتون به دادگاه و قاضی بکشه، این Lawyer هست که از شما دفاع می کنه یا مطالبات شما رو پیگیری می کنه.

تفاوت اساسی با مشاور حقوقی: اینجاست که فرق اصلی خودشو نشون می ده. یک Lawyer یا وکیل، توانایی و اجازه داره که در دعاوی حقوقی، یعنی پرونده های قضایی، مستقیماً دخالت کنه، از موکلش دفاع کنه، مدارک رو ارائه بده و در نهایت توی دادگاه حضور پیدا کنه. اما مشاور حقوقی (Legal Adviser) لزوماً چنین نقشی نداره و کارش بیشتر روی پیشگیری از مشکلات و دادن راهنمایی های اولیه متمرکزه. برای همین، استفاده از Lawyer به جای مشاور حقوقی در بافت های غیر قضایی ممکنه دقیق نباشه و برداشت اشتباه ایجاد کنه. یعنی اگه دنبال کسی هستید که براتون یک قرارداد رو بررسی کنه، Legal Adviser مناسب تره. اما اگر پای دادگاه وسط باشه، قطعاً به یک Lawyer نیاز دارید.

پس، اگرچه یک Lawyer هم می تونه خدمات مشاوره ای ارائه بده، اما دایره فعالیتش خیلی گسترده تره و شامل وکالت در محاکم هم میشه. به این نکته خیلی دقت کنید!

خیلی ها فکر می کنند Lawyer و Legal Adviser یکی هستند، اما باید بدانید که Lawyer بیشتر برای کسی به کار می رود که اجازه وکالت در دادگاه را دارد، در حالی که Legal Adviser عمدتاً بر ارائه مشاوره و پیشگیری از مشکلات حقوقی تمرکز می کند و معمولاً در دعاوی قضایی دخالت مستقیم ندارد.

Solicitor

حالا اگر به سیستم حقوقی بریتانیا و کشورهایی که از قانون Common Law پیروی می کنن (مثل استرالیا، نیوزلند)، نگاه کنیم، با اصطلاح Solicitor روبرو می شیم. Solicitorها همون هایی هستن که بخش عمده ای از کارشون شبیه به مشاور حقوقی ماست. یعنی بیشتر روی مشاوره دادن، آماده کردن اسناد و قراردادها، انجام معاملات و تعاملات اولیه با موکلین تمرکز دارن.

این ها معمولاً اولین نقطه تماس موکل با سیستم حقوقی هستن و قبل از اینکه پرونده ای به دادگاه برسه، همه کارهای لازم رو انجام میدن. مثلاً اگه می خواید خونه بخرید، ازدواج کنید یا یک کسب وکار جدید راه بندازید، احتمالاً سراغ یک Solicitor می رید. اون ها هم مثل Legal Adviserها به شما مشاوره میدن و مدارک لازم رو آماده می کنن.

تفاوت با Barrister: یک نکته جالب در سیستم حقوقی بریتانیا اینه که اون ها دو نوع وکیل دارن: Solicitor و Barrister. Solicitorها بیشتر کار اداری، مشاوره و تهیه مدارک رو انجام میدن و اگر پرونده نیاز به حضور در دادگاه های بالاتر داشته باشه، اون رو به یک Barrister ارجاع میدن. Barristerها متخصص وکالت در دادگاه هستن و در واقع همون وکلای دادگستری ای هستن که ما توی فیلم ها می بینیم که توی دادگاه سخنرانی می کنن و از موکل دفاع می کنن.

Counsel

Counsel هم یکی دیگه از اون اصطلاحاتیه که ممکنه بهش بر بخورید. این کلمه می تونه چند تا معنی داشته باشه. گاهی اوقات به یک وکیل مشاور گفته میشه، یا حتی به گروهی از وکلا که در یک سازمان خاص کار می کنن. وقتی از Legal Counsel حرف می زنیم، داریم به یک وکیل یا حقوقدانی اشاره می کنیم که خدمات مشاوره ای ارائه می ده، خصوصاً در محیط های شرکتی.

یکی از رایج ترین کاربردهای Counsel، اصطلاح In-house Counsel هست. این عبارت دقیقاً به همون مشاور حقوقی داخلی یک شرکت اشاره داره. یعنی کسی که به صورت تمام وقت برای یک شرکت کار می کنه و مسئول رسیدگی به تمام مسائل حقوقی اون شرکته. این افراد هم مثل Legal Adviserها، وظیفه شون بیشتر پیشگیری از مشکلات، تدوین قراردادها و مشاوره به بخش های مختلف شرکته.

تفاوت ها و شباهت ها: Counsel (مخصوصاً In-house Counsel) شباهت زیادی به Legal Adviser داره، اما گاهی اوقات Counsel بار معنایی رسمی تر و جایگاه بالاتری در سلسله مراتب سازمانی رو نشون می ده. هر دو نقش مشاوره ای دارن و هدفشون حل و فصل مسائل حقوقی بدون کشیده شدن به دادگاهه، اما Counsel ممکنه اختیارات بیشتری در تصمیم گیری های حقوقی شرکت داشته باشه.

معادل های تخصصی و کمتر رایج: Jurisconsult, Legal Consultant

خب، تا اینجا اصطلاحات اصلی رو شناختیم. اما خب دنیای حقوقی گسترده تر از این حرفاست و چند اصطلاح دیگه هم هستن که ممکنه به گوشتون بخوره، هرچند کمتر رایج باشن یا کاربرد خاص تری داشته باشن.

Jurisconsult

این کلمه یک بوی تاریخی و آکادمیک داره. Jurisconsult بیشتر به معنای فقیه، قانون دان یا یک متخصص حقوقی خیلی برجسته است که نظراتش اعتبار زیادی داره. ریشه اش برمی گرده به دوران روم باستان که افراد خاصی بودن که توی قانون خیلی خبره بودن و نظراتشون مثل مرجع عمل می کرد. توی فرهنگ حقوقی ما هم می تونیم به اون علمای حقوقی بگیم که مرجع فتوا و نظر حقوقی هستن.

میزان رایج بودن: راستش رو بخواهید، در گفتگوی روزمره و توی فضای کسب وکار مدرن، کمتر کسی از این اصطلاح استفاده می کنه. بیشتر توی متون آکادمیک، تاریخی یا خیلی تخصصی حقوقی ممکنه بهش بربخورید. پس اگه دنبال یک معادل کاربردی برای مشاور حقوقی هستید، Jurisconsult انتخاب مناسبی نیست و بیشتر برای اشاره به یک متخصص برجسته و مرجع در یک حوزه خاص حقوقی به کار می ره.

Legal Consultant

Legal Consultant یک اصطلاح دیگه است که شباهت زیادی به Legal Adviser داره، اما یک تفاوت ظریف هم بینشون هست. یک Legal Consultant معمولاً یک مشاور حقوقی مستقله که برای پروژه های خاص، یا به صورت قراردادی و موقت، خدمات حقوقی ارائه می ده. مثلاً یک شرکت ممکنه برای یک پروژه خاص که تخصص خاصی نیاز داره، یک Legal Consultant رو به استخدام خودش دربیاره.

تفاوت های ظریف با Legal Adviser: فرق اصلی اینجاست که Legal Adviser می تونه یک نقش داخلی (In-house) و دائمی توی یک سازمان داشته باشه، یعنی عضوی از تیم باشه. اما Legal Consultant بیشتر اوقات به صورت خارجی و مستقل کار می کنه و برای مدت زمان مشخص یا برای حل یک مشکل خاص دعوت به همکاری میشه. فکر کنید یک نفر رو برای چند ماه استخدام می کنید تا یک مشکل حقوقی پیچیده رو حل کنه یا برای یک پروژه خاص مشاوره بده، اون موقع بهش Legal Consultant می گید. اما کسی که همیشه توی شرکت هست و مشاوره میده، بیشتر Legal Adviser یا In-house Counsel نامیده میشه.

تفاوت حیاتی: وکیل (Lawyer/Attorney) در برابر مشاور حقوقی (Legal Adviser)

این بخش، یکی از مهم ترین قسمت های مقاله ماست، چون خیلی ها این دو تا نقش رو با هم قاطی می کنن یا فکر می کنن یک معنی رو میدن. اما خب، واقعیت چیز دیگه ایه و درک این تفاوت می تونه جلوی خیلی از سوءتفاهم ها رو بگیره و به شما کمک کنه که دقیقاً دنبال چی هستید.

به زبان ساده، اصلی ترین و مهم ترین تفاوت بین وکیل و مشاور حقوقی توی حیطه فعالیت و مجوزهایی هست که هر کدوم دارن. وکیل (در سیستم های انگلیسی زبان Lawyer یا Attorney) کسیه که پروانه وکالت داره و می تونه در دادگاه ها از موکلش دفاع کنه. یعنی اگه کار به دعوا و شکایت و قاضی بکشه، این وکیله که کارهاتون رو پیگیری می کنه و به نمایندگی از شما حرف می زنه.

اما مشاور حقوقی (Legal Adviser)، همونطور که از اسمش پیداست، کارش مشاوره دادن و راهنمایی کردنه. مسئولیت اصلی اش اینه که به شما کمک کنه تا از مشکلات حقوقی جلوگیری کنید و تصمیمات درستی بگیرید. مشاور حقوقی معمولاً در دعاوی قضایی دخالت مستقیم نداره و وظیفه اش این نیست که به دادگاه بره و از شما دفاع کنه. در واقع، مشاور حقوقی بیشتر نقش پیشگیری بهتر از درمان است رو بازی می کنه.

حیطه فعالیت

• وکیل (Lawyer/Attorney): می تونه نماینده موکل در دادگاه باشه، پرونده های قضایی رو پیگیری کنه، دفاعیات رو ارائه بده و به طور کلی در فرآیندهای دادرسی شرکت کنه.
• مشاور حقوقی (Legal Adviser): روی ارائه مشاوره تخصصی، بررسی اسناد، تحلیل ریسک های حقوقی و کمک به مشتری برای رعایت قوانین و مقررات تمرکز داره. بیشتر برای جلوگیری از بروز مشکلات حقوقی به کار می رود.

مسئولیت ها

مسئولیت های حرفه ای و اخلاقی این دو هم فرق می کنه. یک وکیل تعهدات خاصی نسبت به دادگاه و سیستم قضایی داره و باید از قوانین و آیین نامه های مربوط به وکالت پیروی کنه. مشاور حقوقی هم البته مسئولیت های اخلاقی و حرفه ای خودش رو داره، اما ماهیت این مسئولیت ها بیشتر در چارچوب مشاوره و راهنمایی باقی می مونه و کمتر شامل تعهدات مربوط به دادرسی و وکالت میشه.

برای اینکه این تفاوت ها مثل آب زلال براتون روشن بشه، بیاید یک جدول مقایسه ای داشته باشیم:

ویژگی	وکیل (Lawyer/Attorney)	مشاور حقوقی (Legal Adviser)
پروانه لازم	معمولاً نیاز به پروانه وکالت دادگستری دارد.	نیاز به پروانه وکالت دادگستری ندارد (اگرچه ممکن است خودش وکیل باشد اما در این نقش وکالت نمی کند).
دخالت در دعاوی	بله، به طور مستقیم در دادگاه ها وکالت و دفاع می کند.	خیر، معمولاً در دعاوی قضایی دخالت مستقیم ندارد و بر پیشگیری تمرکز دارد.
وظایف اصلی	نمایندگی موکل در دادگاه، پیگیری پرونده های قضایی، دفاع از حقوق موکل.	ارائه مشاوره حقوقی، تحلیل ریسک، تدوین و بررسی قراردادها، راهنمایی در رعایت قوانین.
تمرکز کاری	حل و فصل اختلافات و دعاوی حقوقی (پس از وقوع).	پیشگیری از بروز مشکلات حقوقی و راهنمایی برای تصمیم گیری صحیح (قبل از وقوع).

پس، اگر به دنبال کسی هستید که در دادگاه از شما دفاع کند، قطعاً به یک Lawyer یا Attorney نیاز دارید. اما اگر می خواهید از وقوع مشکل جلوگیری کنید، قراردادهایتان را بررسی کنید، یا در مورد یک موضوع حقوقی راهنمایی بگیرید، Legal Adviser گزینه مناسب تری است.

چگونه بهترین معادل را انتخاب کنیم؟

حالا که تفاوت ها و کاربردهای هر اصطلاح رو فهمیدیم، شاید براتون سوال پیش بیاد که خب، حالا من باید از کدوم یکی استفاده کنم؟ انتخاب بهترین معادل بستگی به این داره که دقیقاً تو چه بافتاری هستید و دنبال چه جور خدماتی می گردید. بیاین چند تا راهنمایی عملی رو با هم بررسی کنیم:

در محیط شرکتی

اگه توی یک شرکت بزرگ یا متوسط کار می کنید و دنبال کسی هستید که به صورت دائمی به مسائل حقوقی شرکت رسیدگی کنه، باید به فکر استخدام یک Legal Adviser یا In-house Counsel باشید. این افراد جزو تیم شما هستن و در مورد قراردادها، مسائل استخدامی، رعایت قوانین و هر چیز دیگه که به حقوق شرکت مربوط میشه، مشاوره میدن. پس اگه ترجمه مشاور حقوقی شرکت رو می خواهید، In-house Legal Adviser یا In-house Counsel بهترین گزینه ها هستن.

برای مشاوره عمومی یا تخصصی (غیر قضایی)

اگه یک فرد عادی هستید و مثلاً می خواید برای خرید ملک، مسائل مربوط به ارث، یا حتی برای شروع یک کسب وکار جدید، مشاوره حقوقی بگیرید و کارتون قرار نیست به دادگاه برسه، Legal Adviser یا Legal Consultant بهترین گزینه ها هستن. Legal Adviser عمومی تره و Legal Consultant بیشتر برای مشاوره در پروژه های خاص یا به صورت مستقل به کار میره. انتخاب بین این دو بستگی به دائمی بودن یا موقت بودن نیاز شما به مشاوره داره.

در سیستم حقوقی بریتانیا

اگر مخاطبتون در کشورهایی مثل بریتانیا، استرالیا یا کاناداست (که از سیستم حقوقی کامن لا استفاده می کنن)، و دنبال کسی هستید که به شما مشاوره حقوقی بده و اسناد قانونی رو براتون آماده کنه، اصطلاح Solicitor خیلی رایجه و کاملاً درسته. یادتون نره که Solicitorها هم کارشون شبیه مشاور حقوقی ماست و بیشتر روی جنبه های غیر قضایی حقوق تمرکز دارن.

هنگام اشاره به فردی که در دادگاه وکالت می کند

اگه منظورتون از مشاور حقوقی کسیه که قراره در دادگاه از شما دفاع کنه، اون موقع باید از اصطلاحاتی مثل Lawyer یا Attorney (در آمریکا) و Barrister (در بریتانیا) استفاده کنید. این ها کسانی هستن که مجوز حضور در محاکم رو دارن و تخصصشون دفاع در دادگاهه. در این حالت، استفاده از Legal Adviser می تونه کاملاً گمراه کننده باشه.

هنگام ترجمه رسمی اسناد یا عناوین شغلی

وقتی دارید یک مدرک رسمی رو ترجمه می کنید یا عنوان شغلی کسی رو به انگلیسی برمی گردونید، معمولاً Legal Adviser دقیق ترین و امن ترین انتخابه، مگر اینکه متن اصلی به صراحت به نقش وکیل دادگستری (Lawyer) اشاره کرده باشه. همیشه به بافتار و متن اصلی توجه کنید.

خلاصه کلام، برای اینکه بهترین معادل رو انتخاب کنید، اول از خودتون بپرسید: این شخص دقیقاً چه کاری انجام میده؟ آیا مشاوره میده؟ آیا قرارداد تنظیم می کنه؟ یا در دادگاه وکالت می کنه؟ جواب این سوال، راهنمای شما برای انتخاب بهترین کلمه ست.

اصطلاحات مرتبط و عبارات مکمل

برای اینکه دانش حقوقی مون رو توی انگلیسی بیشتر کنیم، خوبه که چند تا اصطلاح مرتبط دیگه رو هم بشناسیم که با موضوع مشاور حقوقی گره خورده اند:

• Legal Advice (مشاوره حقوقی): این عبارت به خودِ خدمتی اشاره داره که مشاور حقوقی ارائه می ده. یعنی همون راهنمایی ها و نظرات تخصصی که برای حل یا جلوگیری از مشکلات حقوقی به ما داده میشه.
• Legal Opinion (نظر حقوقی): وقتی یک مشاور حقوقی یا وکیل، نظر رسمی و کتبی خودش رو در مورد یک موضوع حقوقی خاص ارائه می ده، بهش می گن Legal Opinion. این نظر معمولاً بر اساس تحلیل قوانین و شرایط پرونده شکل می گیره و اغلب در مسائل پیچیده یا مهم درخواست میشه.
• Legal Department (دپارتمان حقوقی): در شرکت ها و سازمان های بزرگ، بخشی وجود داره که تمام وظایف حقوقی رو بر عهده داره. این بخش، همون دپارتمان حقوقی یا Legal Department نامیده میشه که In-house Legal Adviserها یا Counselها معمولاً در اونجا کار می کنن.
• Legal Services (خدمات حقوقی): این عبارت یک مفهوم کلی تره و شامل تمام خدماتی میشه که یک متخصص حقوقی ارائه میده؛ از مشاوره و تنظیم قرارداد گرفته تا وکالت در دادگاه. یعنی Legal Adviser بخشی از Legal Services رو ارائه می ده.

با شناخت این اصطلاحات، می تونید توی دنیای حقوقی انگلیسی زبان ها راحت تر حرکت کنید و دقیق تر منظور خودتون رو برسونید.

نتیجه گیری

خب، رسیدیم به آخر این سفر طولانی توی دنیای اصطلاحات مشاور حقوقی به انگلیسی. امیدوارم حالا دیگه مثل روز براتون روشن شده باشه که وقتی می خواهید از این عبارت استفاده کنید، چقدر باید دقیق باشید و به بافتار و منظور اصلی تون توجه کنید. یادتون باشه که Legal Adviser دقیق ترین و عمومی ترین معادل برای مشاور حقوقی ماست، اما اصطلاحات دیگه مثل Lawyer، Solicitor، Counsel، Jurisconsult و Legal Consultant هم جایگاه ها و کاربردهای خاص خودشون رو دارن.

تفاوت اصلی و حیاتی رو هم که با هم بررسی کردیم؛ اینکه Lawyer و Attorney بیشتر به وکیلی اشاره دارن که توی دادگاه وکالت می کنه، اما Legal Adviser بیشتر کارش مشاوره و پیشگیری از مشکلات حقوقیه و لزوماً به دادگاه نمیره. درک این تفاوت های ظریف، کلید ارتباطات حقوقی مؤثر و دقیق توی زبان انگلیسیه و کمک می کنه تا همیشه بهترین و مناسب ترین اصطلاح رو به کار ببرید.

پس دفعه بعد که خواستید مشاور حقوقی رو به انگلیسی ترجمه کنید، لحظه ای مکث کنید و ببینید دقیقاً دنبال چه خدماتی هستید تا بتونید بهترین انتخاب رو داشته باشید و سردرگمی ها رو به حداقل برسونید. به قول معروف، دونستن این جزئیات خیلی وقتا می تونه تفاوت بین موفقیت و یک دردسر بزرگ باشه!