چگونه مجوز حمل اسلحه بگیریم

گرفتن مجوز حمل اسلحه در ایران کار آسانی نیست و قوانین خیلی سخت گیرانه ای داره. در واقع، برای بیشتر آدم ها، به جز چند گروه خاص که شرایط ویژه یا شغل های حساس دارن، گرفتن چنین مجوزی تقریباً محاله. اگه شما هم جزو اون دسته هستید که می خواهید بدونید دقیقاً چطوری میشه این مجوز رو گرفت، باید بگم که معمولاً صحبت از مجوز حمل و نگهداری سلاح شکاریه، نه سلاح های دیگه. حمل یا نگهداری هر نوع سلاح بدون مجوز قانونی، جرم سنگینیه و عواقب کیفری زیادی داره. پس بهتره حسابی حواستون باشه و بدون شناخت قوانین، اصلاً سمت این کارها نرید.

توی این مقاله، قرار نیست فقط چند تا نکته کلی بگیم، بلکه می خواهیم یه راهنمای کامل و جامع بهتون ارائه بدیم؛ از قانون و شرایط گرفته تا مراحل دقیق و اینکه اصلاً چه کسانی واجد شرایط هستن. ضمناً، جدیدترین تغییرات برای سال ۱۴۰۴، مثل واگذاری مسئولیت صدور برخی مجوزها به فراجا رو هم پوشش می دیم. پس اگه دنبال اطلاعاتی شفاف و بی طرفانه درباره مجوز حمل سلاح هستید، جای درستی اومدید.

واقعیت یا رؤیا؟ سخت گیری های مجوز حمل اسلحه در ایران

شاید توی فیلم ها یا بازی ها دیده باشید که چقدر راحت میشه اسلحه به دست آورد، اما تو دنیای واقعی، مخصوصاً تو ایران، قضیه خیلی فرق می کنه. حمل و نگهداری اسلحه، شوخی بردار نیست و قوانین بسیار سخت گیرانه ای داره. کلاً فکرش رو هم نکنید که برای دفاع شخصی یا صرفاً علاقه، بشه یه اسلحه گرم همراه داشت.

قانون گذار ما برای حفظ امنیت جامعه و جلوگیری از هرج و مرج، دسترسی به سلاح رو به شدت محدود کرده. این یعنی هر نوع سلاحی، چه گرم و چه سرد، اگه بدون مجوز باشه، جرم محسوب میشه و می تونه شما رو به دردسر بندازه، از جریمه های سنگین نقدی گرفته تا سال ها حبس.

پس، اگه کسی بهتون گفت میشه راحت مجوز حمل اسلحه گرفت، حتماً بیشتر تحقیق کنید؛ چون بیشتر مواقع، این حرف ها از واقعیت دوره. اصل اینه که فقط گروه های خیلی خاص و تحت شرایط کاملاً تعریف شده، می تونن به مجوز حمل سلاح فکر کنن. برای بقیه مردم، شاید تنها راه واقعی، گرفتن مجوز سلاح شکاری باشه که اون هم قوانین و مراحل خاص خودش رو داره.

قانون چه می گوید؟ مبانی حقوقی حمل و نگهداری سلاح در کشور

برای اینکه بفهمیم چطور میشه مجوز حمل اسلحه گرفت، اول باید بدونیم قانون ما چی میگه. اصل و اساس قوانین مربوط به سلاح در ایران، برمی گرده به «قانون مجازات قاچاق اسلحه و مهمات و دارندگان سلاح و مهمات غیرمجاز مصوب ۱۳۹۰» و آیین نامه اجرایی اون. علاوه بر این، یه سری مفاد هم تو قانون مجازات اسلامی و آیین دادرسی کیفری هست که به این موضوع ربط پیدا می کنه. این قوانین، چارجوب اصلی رو مشخص می کنن و بهمون میگن دقیقاً چه چیزی سلاح محسوب میشه و چه چیزی نه.

تعریف انواع سلاح از دید قانون

شاید براتون سوال باشه که اصلاً از نظر قانون، چه چیزهایی سلاح حساب میشن؟ قانون گذار ما سلاح ها رو به دسته های مختلفی تقسیم کرده که هر کدوم مجازات ها و قوانین خاص خودشون رو دارن:

دسته سلاح	توضیحات و مثال	وضعیت قانونی (بدون مجوز)
سلاح گرم جنگی	تفنگ های نظامی، کلت های جنگی، مسلسل ها و هر سلاحی که برای استفاده در جنگ طراحی شده.	کاملاً ممنوع و جرم سنگین
سلاح گرم شکاری	تفنگ های ساچمه زنی، گلوله زنی و خفیف (با کالیبر کمتر از ۶ میلی متر). این ها برای شکار و تمرین تیراندازی استفاده میشن.	نیاز به مجوز شکار و سلاح شکاری
سلاح سرد جنگی	چاقوهای ضامن دار، قمه، شمشیر، دشنه و هر وسیله ای که ذاتاً برای درگیری و آسیب رساندن جدی ساخته شده.	ممنوع و جرم
سلاح سرد غیرجنگی	چاقوهای معمولی آشپزخانه، ابزار کار، یا چاقوهای تاشوی معمولی که کاربرد روزمره دارن.	مجاز، مگر برای درگیری یا ایجاد رعب
مهمات و اقلام تحت کنترل	فشنگ، باروت، چاشنی و هر چیزی که برای ساخت یا استفاده از سلاح ها لازمه.	ممنوع و جرم (نیاز به مجوز خاص)

پس همونطور که می بینید، حتی یه چاقوی ضامن دار هم می تونه از نظر قانونی دردسرساز باشه. این تقسیم بندی به ما کمک می کنه تا حد و حدود هرچیزی رو بدونیم و ناخواسته وارد حاشیه نشیم.

چه کسی واقعاً می تواند مجوز حمل سلاح بگیرد؟ افراد واجد شرایط

یکی از مهم ترین سوالاتی که خیلی ها می پرسن اینه که اصلاً چه کسی می تونه مجوز حمل اسلحه بگیره؟ جواب ساده اش اینه: افراد خیلی محدود و خاص! باید این رو شفاف بگیم که برای عموم مردم، یعنی من و شما، گرفتن مجوز حمل سلاح گرم (غیر از سلاح شکاری) تقریباً غیرممکنه. قانون ما اونقدر سخت گیره که اجازه نمیده هر کسی برای دفاع شخصی یا هر دلیل دیگه ای، اسلحه گرم حمل کنه.

پس، اگه شما جزو این گروه های خاص نیستید، بهتره فکر حمل اسلحه رو از سرتون بیرون کنید:

• کارکنان نیروهای مسلح و ضابطین قضایی: این عزیزان، اون هم فقط در راستای وظایف شغلی و با تایید مراجع مربوطه، مجاز به حمل سلاح هستن.
• مقامات و شخصیت های سیاسی/امنیتی: اگه کسی جایگاه خاصی داشته باشه یا در معرض تهدید جانی جدی قرار بگیره، ممکنه با تأیید مراجع امنیتی، مجوز حمل سلاح بهش داده بشه.
• شکارچیان دارای پروانه معتبر: این دسته از افراد فقط برای سلاح شکاری و اون هم در چارچوب پروانه شکار و قوانین محیط زیست، می تونن مجوز نگهداری و حمل محدود بگیرن.
• موارد استثنایی و خاص: مثلاً تو مناطق مرزی یا عشایری که شرایط خاصی حاکمه، ممکنه برای نگهداری سلاح شکاری مجوزهایی صادر بشه، اما این هم خیلی محدود و با بررسی های دقیقه.

یادتون باشه، بین نیاز واقعی و قانونی به حمل سلاح و تمایل شخصی برای داشتنش، یه دنیا فاصله است. قانون فقط به اون نیازهای واقعی و ضروری که از طرف نهادهای مربوطه تأیید میشه، اهمیت میده. پس گول حرف های بی پایه و اساس رو نخورید.

شرایط عمومی و اختصاصی برای گرفتن مجوز اسلحه

حالا که فهمیدیم فقط آدم های خاصی می تونن به مجوز حمل سلاح فکر کنن، باید بدونیم این افراد باید چه شرایطی داشته باشن. قوانین خیلی سفت و سختی وجود داره تا هر کسی نتونه مجوز بگیره و امنیت جامعه به خطر نیفته. این شرایط به دو دسته عمومی و اختصاصی تقسیم میشن:

شرایط عمومی (برای همه متقاضیان)

اینها حداقل هایی هستن که هر کسی که میخواد مجوز بگیره، باید داشته باشه:

• تابعیت جمهوری اسلامی ایران: باید ایرانی باشید.
• حداقل سن ۱۸ سال تمام: افراد زیر ۱۸ سال اصلاً نمی تونن درخواست بدن.
• نداشتن سوءپیشینه کیفری مؤثر: اگه سابقه ای در جرایم خشن، مواد مخدر، قاچاق، اخلال در امنیت یا هر جرمی که با اسلحه مرتبط باشه داشته باشید، کلاً بیخیال بشید.
• گواهی عدم اعتیاد به مواد مخدر و روان گردان: این یکی خیلی مهمه و باید توسط مراجع ذیصلاح تأیید بشه.
• سلامت کامل جسمی و روانی: باید از نظر بدنی و روحی کاملاً سالم باشید. این موضوع هم باید توسط پزشکی قانونی و پزشک معتمد تأیید بشه.
• گواهی پایان خدمت سربازی یا معافیت دائم: برای آقایان، داشتن این مدرک الزامیه.
• تشخیص نیاز موجه و قانونی: مرجع صدور مجوز باید واقعاً تشخیص بده که شما به دلایل قانونی و موجه (نه دلایل شخصی) به حمل یا نگهداری سلاح نیاز دارید.

شرایط اختصاصی (بسته به نوع مجوز و شغل)

این شرایط ممکنه بسته به اینکه چه نوع مجوزی و برای چه شغلی می خواید، فرق کنه:

• گذراندن دوره های آموزشی: معمولاً باید دوره های آموزشی تیراندازی و ایمنی رو با موفقیت بگذرونید.
• داشتن شغل یا مقام خاص: برای مجوزهای حمل، باید شغلتون ایجاب کنه که اسلحه همراه داشته باشید.
• پروانه شکار معتبر: اگه برای سلاح شکاری اقدام می کنید، حتماً باید از سازمان حفاظت محیط زیست پروانه شکار معتبر داشته باشید.

پس همونطور که می بینید، قضیه فقط به اینکه دوست دارم یا احساس خطر می کنم برنمی گرده. یه پروسه طولانی و دقیق برای احراز صلاحیت وجود داره.

یادتون باشه، تشخیص نیاز واقعی به حمل سلاح، فقط و فقط با مراجع ذیصلاحه و نظر شخصی شما اینجا ملاک نیست.

انواع مجوزهای سلاح و فرقشون با هم

وقتی صحبت از مجوز اسلحه میشه، نباید فکر کنیم همه مجوزها شبیه همن. انواع مختلفی از مجوزها وجود داره که هر کدوم کاربرد و محدودیت های خاص خودشون رو دارن. دونستن این تفاوت ها خیلی مهمه:

مجوز نگهداری سلاح

این نوع مجوز، فقط به شما اجازه میده سلاح رو توی خونه یا یه جای مشخص و امن نگه دارید. شما حق ندارید این سلاح رو با خودتون حمل کنید یا از خونه بیرون ببرید. این مجوز بیشتر برای اون دسته از افراد صادر میشه که به دلایل قانونی یا شغلی (مثلاً نظامی ها) نیاز به نگهداری سلاح دارن ولی نیازی به حمل اون در همه جا ندارن.

مجوز حمل سلاح

این همون مجوزی هست که خیلی ها دنبالشن، ولی متاسفانه بسیار محدود و خاصه. با داشتن این مجوز، شما اجازه دارید سلاح رو با خودتون همراه داشته باشید. این مجوز فقط برای گروه های خیلی خاص، مثل نیروهای مسلح در حین انجام وظیفه، یا مقامات و شخصیت هایی که واقعاً نیاز به حفاظت دارن، صادر میشه. برای یک شهروند عادی، گرفتن مجوز حمل سلاح گرم (غیر از شکاری) تقریباً غیرممکنه.

مجوز سلاح شکاری

این رایج ترین نوع مجوزی هست که شهروندان عادی می تونن برای اون اقدام کنن. این مجوز فقط برای سلاح های شکاری صادر میشه و استفاده ازش هم محدود به زمان و مکان های خاصی هست که توی پروانه شکار شما ذکر شده. یعنی نمی تونید یه اسلحه شکاری رو هر وقت و هر جا با خودتون حمل کنید؛ فقط زمانی که پروانه شکار معتبر دارید و قصد شکار در مناطق مجاز رو دارید، می تونید اون رو همراه داشته باشید.

مجوز سلاح ورزشی

برای ورزشکاران حرفه ای تیراندازی که تو رشته های مختلف تیراندازی فعالیت می کنن، مجوز سلاح ورزشی صادر میشه. این سلاح ها هم محدودیت های خاص خودشون رو دارن و فقط برای استفاده در میادین تیر و مسابقات ورزشی مجاز هستن.

پس حواستون باشه، اگه می شنوید کسی مجوز اسلحه گرفته، احتمال زیاد منظورش همون مجوز سلاح شکاریه و حمل اسلحه گرم جنگی یا حتی دفاع شخصی برای افراد عادی، تقریباً یک آرزوی دست نیافتنیه.

راهنمای قدم به قدم برای دریافت مجوز اسلحه شکاری (رایج ترین مسیر)

اگه شما هم از اون دسته آدم هایی هستید که به شکار علاقه دارید و می خواهید یک اسلحه شکاری قانونی داشته باشید، این بخش مخصوص شماست. همونطور که گفتیم، گرفتن مجوز حمل سلاح برای عموم مردم خیلی سخته، ولی برای سلاح شکاری، اگه شرایط رو داشته باشید، امکان پذیره. یه خبر مهم برای سال ۱۴۰۴ اینه که از اول مهر ماه، تمام کارهای مربوط به صدور و تمدید مجوز سلاح های شکاری، ورزشی و PCP، به عهده معاونت سلاح، مهمات و مواد ناریه فراجا (نیروی انتظامی جمهوری اسلامی ایران) افتاده. پس دیگه مثل قبل نیست که بخشی از کارها دست ارتش باشه. بریم سراغ مراحل:

1. گام اول: گرفتن پروانه شکار از سازمان حفاظت محیط زیست

   قبل از هر چیز، باید از سازمان حفاظت محیط زیست، پروانه شکار معتبر بگیرید. این پروانه نشون میده شما یک شکارچی رسمی و مجاز هستید. برای گرفتن پروانه شکار هم شرایط و مدارک خاصی نیاز دارید که باید از خود سازمان محیط زیست پیگیری کنید. این پروانه ها معمولاً مدت اعتبار مشخصی دارن و هزینه های خودشون رو هم دارن.

2. گام دوم: مراجعه به مرجع صدور مجوز سلاح شکاری (معاونت سلاح، مهمات و مواد ناریه فراجا)

   بعد از اینکه پروانه شکار رو گرفتید، باید با مدارک کامل به این معاونت توی فراجا مراجعه کنید و درخواست کتبی خودتون رو برای دریافت مجوز اسلحه شکاری ثبت کنید. فرم های مربوطه رو همونجا باید تکمیل کنید.

3. گام سوم: تأیید سلامت جسمی و روانی توسط پزشک معتمد

   یه بخش مهم دیگه اینه که باید از نظر جسمی و روانی سالم باشید. برای این کار، شما رو به پزشک معتمد یا پزشکی قانونی معرفی می کنن تا وضعیت سلامتتون تأیید بشه.

4. گام چهارم: استعلام سوابق کیفری و امنیتی

   بعد از این، مراجع ذیصلاح شروع می کنن به بررسی سوابق شما؛ یعنی چک می کنن که سوءپیشینه کیفری نداشته باشید و از نظر امنیتی هم مشکلی براتون وجود نداشته باشه.

5. گام پنجم: بررسی نیاز موجه و احراز صلاحیت

   در این مرحله، فراجا بررسی می کنه که آیا شما واقعاً به اسلحه شکاری نیاز دارید و آیا صلاحیت داشتن اسلحه رو از هر جهت دارید یا نه.

6. گام ششم: پرداخت هزینه های صدور مجوز

   اگه تمام مراحل بالا رو با موفقیت طی کردید، باید هزینه های مربوط به صدور مجوز رو پرداخت کنید.

7. گام هفتم: صدور مجوز و دریافت معرفی نامه برای خرید سلاح

   پس از تأیید نهایی، مجوز نگهداری و حمل سلاح شکاری برای شما صادر میشه و یه معرفی نامه بهتون میدن که با اون می تونید برای خرید سلاح اقدام کنید.

8. گام هشتم: خرید سلاح از فروشگاه های مجاز یا اشخاص حقیقی

   با معرفی نامه ای که گرفتید، حالا می تونید برید و از فروشگاه های مجاز اسلحه و مهمات یا از اشخاص حقیقی که خودشون مجوز دارن و قصد واگذاری اسلحه رو دارن (با رعایت قوانین نقل و انتقال)، اسلحه شکاری مورد نظرتون رو بخرید.

نکته مهم: خیلی ها فکر می کنن میشه از طریق یه سامانه دولتی آنلاین، برای خرید مستقیم اسلحه شکاری ثبت نام کرد. اما باید بدونید که فعلاً چنین سامانه مستقیمی برای خرید مستقیم دولتی وجود نداره و تمام مراحل باید به صورت حضوری و از طریق مراجع رسمی که گفتیم، طی بشه.

مدارک لازم برای اخذ مجوز اسلحه (چک لیست کامل)

برای اینکه مسیر گرفتن مجوز اسلحه (به خصوص شکاری) رو با خیال راحت طی کنید و وقتتون هدر نره، باید از قبل همه مدارک لازم رو آماده کنید. اینجا یه چک لیست کامل از چیزهایی که معمولاً ازتون می خوان، آوردم:

• اصل و کپی تمام صفحات شناسنامه و کارت ملی: حتماً کپی خوانا و واضح از هر دو مدرک داشته باشید.
• چند قطعه عکس پرسنلی (۴*۳ با زمینه سفید): معمولاً ۱۲ قطعه عکس جدید لازم دارید که با چهره فعلی شما مطابقت داشته باشه.
• کارت پایان خدمت یا معافیت دائم (برای آقایان): اگه دانشجو هستید و معافیت تحصیلی دارید، گواهی اشتغال به تحصیل هم می تونه کمک تون کنه.
• گواهی سلامت جسمی و روانی: این گواهی رو باید از پزشک معتمد و پزشکی قانونی که مراجع مربوطه معرفی می کنن، بگیرید. این بخش خیلی مهمه و هرگونه مشکل روحی یا جسمی می تونه مانع صدور مجوز بشه.
• پروانه معتبر شکار (برای سلاح شکاری): همونطور که تو بخش مراحل گفتیم، این مدرک از سازمان حفاظت محیط زیست، از اولین و مهم ترین چیزهاست.
• تأییدیه محل سکونت: این ممکنه شامل قبض آب، برق، گاز یا سند منزل و یا اجاره نامه با کد رهگیری باشه. هدف اینه که محل زندگی شما مشخص باشه.
• گواهی عدم سوءپیشینه: باید ثابت کنید که هیچ سابقه کیفری مؤثری ندارید. این گواهی رو از مراکز پلیس +۱۰ می تونید بگیرید.
• مدارک مربوط به نیاز موجه (در صورت لزوم): اگه به دلیل شغل خاصی نیاز به سلاح دارید، باید مدارک مربوط به شغل و نیازتون رو ارائه بدید (مثلاً گواهی از محل کار).
• مدارک مربوط به دوره های آموزشی: اگه دوره های آموزشی تیراندازی یا ایمنی رو گذرونده اید، ارائه مدرکش می تونه به پرونده شما کمک کنه.

پیشنهاد می کنم قبل از مراجعه، حتماً با مرجع مربوطه (معاونت سلاح، مهمات و مواد ناریه فراجا) تماس بگیرید و لیست دقیق و به روز مدارک رو بپرسید تا چیزی از قلم نیفته.

مدت اعتبار، تمدید و چی میشه اگه باطل بشه؟

گرفتن مجوز اسلحه تازه اول کاره! باید حواستون به مدت اعتبار اون و مراحل تمدیدش هم باشه. این طور نیست که یک بار مجوز بگیرید و تا ابد اعتبار داشته باشه.

مدت اعتبار معمول

مجوزهای حمل و نگهداری سلاح، معمولاً برای مدت زمان مشخصی صادر میشن. این مدت اعتبار برای سلاح های شکاری اغلب ۱ تا ۳ سال هست. بعد از این مدت، مجوز شما دیگه اعتبار نداره و اگه با سلاح دستگیر بشید، مثل اینه که اصلاً مجوزی نداشتید!

نحوه و شرایط تمدید مجوز

برای اینکه مجوزتون رو تمدید کنید، باید قبل از تموم شدن اعتبارش، اقدام کنید. این پروسه شبیه همون مراحل اولیه گرفتن مجوز هست، یعنی:

• باید دوباره به مرجع صدور مجوز (فراجا) مراجعه کنید.
• ممکنه لازم باشه دوباره گواهی سلامت جسمی و روانی بگیرید.
• سوابق شما مجدداً استعلام میشه.
• و در نهایت، اگه صلاحیت شما تأیید شد و نیازتون موجه بود، مجوزتون برای مدت جدیدی تمدید میشه.

پس اینطور نیست که فقط یه فرم پر کنید و تمام. مراحل تمدید هم جدیه.

موارد ابطال یا لغو مجوز

حتی اگه مجوز معتبر هم داشته باشید، ممکنه تو یه سری شرایط، مجوزتون باطل بشه. این موارد شامل:

• تغییر شرایط صلاحیت: مثلاً اگه خدای نکرده دچار بیماری روانی بشید، یا سوءپیشینه کیفری پیدا کنید.
• ارتکاب جرم: اگه با همون سلاح یا حتی بدون اون، جرمی مرتکب بشید، مجوزتون لغو میشه.
• سوءاستفاده از سلاح: استفاده از سلاح تو مواردی غیر از اون چیزی که مجوزش رو دارید (مثلاً استفاده از سلاح شکاری برای درگیری).

تکلیف سلاح پس از انقضاء یا ابطال مجوز

اگه مجوزتون تموم بشه و تمدیدش نکنید، یا اگه به هر دلیلی باطل بشه، شما موظفید سلاحتون رو به نیروی انتظامی تحویل بدید. اگه این کار رو نکنید و سلاح رو پیش خودتون نگه دارید، مثل اینه که از اول مجوز نداشتید و مشمول مجازات های حمل سلاح غیرمجاز میشید. پس این نکته رو جدی بگیرید!

مجازات های سنگین حمل سلاح بدون مجوز؛ شوخی بردار نیست!

شاید مهم ترین بخش این مقاله، همین قسمته؛ چون خیلی ها از عواقب و مجازات های حمل سلاح بدون مجوز بی خبرن. قانون گذار ما با کسی که بدون مجوز سلاح حمل یا نگهداری کنه، به شدت برخورد می کنه. پس این رو تو ذهنتون داشته باشید که شوخی بردار نیست و می تونه زندگی آدم رو زیر و رو کنه.

حمل یا نگهداری هرگونه سلاح بدون مجوز، جرمه و قانون گذار با قاطعیت باهاش برخورد می کنه.

مجازات حمل یا نگهداری سلاح گرم جنگی

این شدیدترین نوع مجازاته. اگه کسی سلاح گرم جنگی (مثل کلت جنگی یا مسلسل) رو بدون مجوز حمل یا نگهداری کنه، مجازاتش حبس از ۲ تا ۱۰ ساله. این یعنی بخشیدن یا تخفیف گرفتن تو این پرونده ها خیلی سخته.

مجازات حمل یا نگهداری سلاح شکاری بدون مجوز

با اینکه سلاح شکاری برای عموم مردم قابل دسترس تره، اما حمل یا نگهداری اون بدون مجوز هم جرمه و مجازات داره. این مجازات معمولاً شامل ضبط سلاح، جریمه نقدی سنگین و در صورت تکرار جرم، حتی حبس تعزیری هم میشه.

مجازات حمل سلاح سرد جنگی

همونطور که تو بخش انواع سلاح گفتیم، سلاح سرد جنگی مثل چاقوی ضامن دار یا قمه، مجاز نیست. مجازات حمل این نوع سلاح ها حبس از ۹۱ روز تا ۶ ماه یا جزای نقدی هست.

برای اینکه بهتر بدونید قانون دقیقاً چی میگه، باید به ماده ۶ قانون مجازات قاچاق اسلحه و مهمات و دارندگان سلاح و مهمات غیرمجاز مراجعه کنید. این ماده بر اساس نوع و قدرت سلاح، مجازات های مختلفی رو در نظر گرفته. حتی اگه قاچاق اسلحه باشه، مجازات ها خیلی سنگین تر میشن.

ماده ۲۷۹ قانون مجازات اسلامی (محاربه)

یه نکته خیلی مهم دیگه، مربوط به ماده ۲۷۹ قانون مجازات اسلامی هست که در مورد محاربه صحبت می کنه. اگه خدای نکرده حمل سلاح در جهت ایجاد ناامنی گسترده، ارعاب عمومی یا مقابله با حکومت باشه، می تونه منجر به اتهام محاربه بشه که مجازات های بسیار سنگین تری (مثل اعدام) داره. البته این مورد خاص و برای شرایط خیلی جدیه، ولی دونستنش خالی از لطف نیست.

مرجع رسیدگی به جرایم سلاح

دادگاهی که به این جرایم رسیدگی می کنه، بستگی به نوع جرم و سلاح داره:

• جرایم عمومی و سلاح های سرد: معمولاً دادگاه عمومی.
• سلاح های گرم جنگی، قاچاق اسلحه یا جرایم امنیتی: دادگاه انقلاب.

پس قبل از هر کاری، حتماً از عواقب قانونی آگاه باشید و خودتون رو تو دردسر نندازید.

آیا اسپری فلفل، شوکر و تفنگ بادی هم نیاز به مجوز دارند؟

خیلی ها فکر می کنن فقط اسلحه گرم جرمه و بقیه وسایل رو میشه راحت حمل کرد. اما این تفکر کاملاً اشتباهه! حتی اسپری فلفل، شوکر و تفنگ بادی هم قوانین خاص خودشون رو دارن و بی توجهی بهشون می تونه شما رو به دردسر بندازه.

اسپری فلفل و شوکر: ابزارهای دفاع شخصی یا سلاح؟

این وسایل با اینکه ممکنه برای دفاع شخصی استفاده بشن، اما از نظر قانون سلاح محسوب میشن و حملشون بدون مجوز، غیرقانونیه. متاسفانه خیلی ها بدون اطلاع اینها رو حمل می کنن و فکر می کنن چون کوچیک هستن، مشکلی نداره. اما واقعیت چیز دیگه ایه:

• حمل اسپری فلفل (حتی برای دفاع شخصی): بدون مجوز ممنوع و مجازات داره. فقط نهادهای خاص امنیتی و انتظامی مجوز حمل این وسایل رو دارن.
• حمل شوکر: این هم دقیقاً مثل اسپری فلفل، بدون مجوز ممنوع و مجازات داره. مجازات حمل شوکر معمولاً حبس از ۹۱ روز تا ۶ ماهه.

پس اگه برای دفاع شخصی نگرانید، بهتره به فکر راه های قانونی و مجاز مثل کلاس های دفاع شخصی باشید، نه حمل ابزارهای غیرمجاز.

تفنگ بادی: اسباب بازی یا سلاح؟

تفنگ بادی هم، برخلاف تصور خیلی ها که فکر می کنن یه اسباب بازی بی خطره، از نظر قانون سلاح محسوب میشه و نیاز به مجوز داره. البته نه همه تفنگ های بادی، بلکه اون هایی که قدرت خاصی دارن. معیار اصلی، قدرت ژول (Joule) تفنگه:

قدرت تفنگ بادی (ژول)	وضعیت قانونی	مجازات حمل/نگهداری بدون مجوز
کمتر از ۲۰ ژول	مجاز	نیاز به مجوز ندارد
بین ۲۰ تا ۴۰ ژول	غیرمجاز	ضبط تفنگ بادی و جریمه نقدی
بیشتر از ۴۰ ژول	غیرمجاز	حبس از ۶ ماه تا ۲ سال و ضبط تفنگ بادی

همیشه باید حواستون باشه که تفنگ بادی با قدرت بالا رو نباید تو اماکن عمومی حمل کنید و برای استفاده هم باید حتماً تو مکان های امن و با رعایت کامل نکات ایمنی باشه.

پس، اگه هر کدوم از این وسایل رو دارید یا قصد خریدشون رو دارید، حتماً قوانین رو خوب مطالعه کنید و از عواقب قانونی بی اطلاعی نکنید.

سوالات متداول

آیا یک فرد عادی بدون نیاز شغلی می تواند مجوز حمل سلاح بگیرد؟

متاسفانه خیر. برای عموم مردم، به جز موارد بسیار محدود و خاص (مثل سلاح شکاری با پروانه معتبر)، گرفتن مجوز حمل سلاح گرم تقریباً غیرممکن است. قوانین در این زمینه بسیار سخت گیرانه هستند و تنها برای افراد با مشاغل خاص یا شخصیت های در معرض تهدید، آن هم با تأیید مراجع امنیتی، صادر می شود.

داشتن پروانه شکار به معنی مجوز حمل سلاح در هر زمان و مکان است؟

خیر. پروانه شکار فقط به شما اجازه می دهد که در فصول مشخص و مناطق مجاز، با سلاح شکاری و همراه با پروانه، اقدام به شکار کنید. این به معنای مجوز حمل سلاح در هر زمان و مکان نیست و خروج از چهارچوب پروانه شکار، حمل سلاح غیرمجاز محسوب می شود.

آیا امکان دریافت مجوز حمل سلاح سرد وجود دارد؟

خیر. حمل سلاح سرد جنگی (مثل چاقوی ضامن دار، قمه و شمشیر) بدون مجوز کاملاً ممنوع و جرم است. فقط برای برخی رشته های ورزشی خاص یا نمایش های سنتی و آن هم با مجوزهای وزارت ورزش و جوانان امکان پذیر است.

چه باید کرد اگر مجوز سلاح منقضی شود؟

در صورت انقضای مجوز، شما باید برای تمدید آن اقدام کنید. اگر تمدید نشود، سلاح شما غیرمجاز محسوب می شود و باید آن را به نیروی انتظامی تحویل دهید. عدم تحویل سلاح منقضی شده، مجازات های قانونی در پی خواهد داشت.

آیا سامانه ای برای ثبت نام دولتی اسلحه شکاری هست؟

در حال حاضر، هیچ سامانه دولتی مستقیمی برای ثبت نام آنلاین و خرید مستقیم اسلحه شکاری وجود ندارد. تمام مراحل دریافت مجوز و خرید سلاح باید به صورت حضوری و از طریق مراجع رسمی مانند سازمان حفاظت محیط زیست (برای پروانه شکار) و معاونت سلاح، مهمات و مواد ناریه فراجا (برای مجوز سلاح) طی شود.

اگر سلاح مجاز دست کسی غیر از دارنده مجوز باشد، چه می شود؟

سلاح با مجوز، فقط برای دارنده آن مجوز قانونی است. اگر این سلاح در اختیار فردی غیر از دارنده مجوز کشف شود، آن فرد به جرم حمل یا نگهداری غیرمجاز سلاح محکوم خواهد شد، حتی اگر سلاح دارای پروانه باشد. در برخی موارد، ممکن است برای دارنده اصلی مجوز نیز مسئولیت هایی در نظر گرفته شود.

جمع بندی: قبل از هر کاری، حتماً مشورت کنید!

خب، همونطور که با هم بررسی کردیم، قصه گرفتن مجوز حمل اسلحه تو ایران، یه داستان پیچیده و پر از اما و اگره. از سخت گیری های قانونی گرفته تا محدودیت های شدید برای افراد عادی، همه نشون میده که این موضوع شوخی بردار نیست و هرگونه بی دقتی یا ناآگاهی، می تونه شما رو گرفتار دردسرهای بزرگی کنه. بیشتر اوقات، وقتی از مجوز اسلحه حرف می زنیم، منظورمون همون مجوز سلاح شکاریه که اون هم شرایط و مراحل خاص خودش رو داره.

یادتون باشه، حمل یا نگهداری هر نوع سلاح، چه گرم و چه سرد، چه اسپری فلفل و شوکر و حتی تفنگ بادی با قدرت بالا، بدون مجوز قانونی، جرم سنگینیه و مجازات های اون از جریمه نقدی و ضبط سلاح تا سال ها حبس متغیره. پس هیچ وقت بدون داشتن مجوز و اطلاعات کامل، سمت این کارها نرید و امنیت خودتون و جامعه رو به خطر نندازید.

اگه با خوندن این مقاله هنوز سوالی دارید، یا وضعیت شما خاصه و نیاز به راهنمایی بیشتری دارید، بهترین و مطمئن ترین کار اینه که حتماً با یک وکیل متخصص کیفری مشورت کنید. اونها می تونن با آگاهی کامل از قوانین و آخرین تغییرات، بهترین راهنمایی رو بهتون بدن و از بروز مشکلات قانونی برای شما جلوگیری کنن. هیچ وقت برای چنین موضوع مهمی، به اطلاعات ناقص یا شنیده ها اکتفا نکنید.