علی سینا رضانیا در گفت وگو با فصل24؛
علی سینا رضانیا آهنگساز و نوازنده موسیقی عنوان کرد: در نمایش «من کشی» تلاش کردم هنر نمایش و هنر موسیقی تلفیقی را به جا و دوست داشتنی ایجاد کنم چراکه این روزها مردم رغبت زیادی به کنسرت نمایش ها دارند.
به گزارش خبرنگار خبرگزاری فصل24 نمایش «من کشی» به نویسندگی محمدامین فرشادمهر و کارگردانی مشترک مریم رادپور و سلیم ثنائی از ششم آذرماه ۱۴۰۳ در عمارت نوفل لوشاتو روی صحنه آمده است. این اثر ترکیبی از مفاهیم اجتماعی و طنز است که با نگاهی شاعرانه و موزیکال روایت می شود. داستان نمایش به کشمکش های درونی شخصیت اصلی «کیوان» می پردازد که در تلاش برای یافتن معنای امیال و عواطف خود در بستری از ناهنجاری های خانوادگی و اجتماعی است.
علی سینا رضانیا آهنگساز و نوازنده نمایش «من کشی» در گفت وگو با خبرنگار فصل24 از ماجرای حضورش در این تئاتر گفت: بنده با تعدادی از بچه های این گروه مثل یزدان فتوحی از قبل آشنا بودم و همکاری داشتم. به همین خاطر با آقای ثنائی تهیه کننده کار جلسه گذاشتیم و به گروه اضافه شدم.
وی در ادامه گفت: آن چیزی که ما از موسیقی در «من کشی» می بینیم استفاده از چند ساز به صورت هم زمان است که این اتفاقا کار سختی است. به نظرم فلسفه ای پشت موسیقی نمایش است. موسیقی قرار است مکمل کار باشد چرا که مخاطب برای تماشای نمایش آمده و قرار نیست در کنسرت شرکت کند. به همین خاطر هر چقدر تعداد نوازنده کمتر باشد ولی در عین حال صدای قوی تر صدای پرحس تری باشد مخاطب بیشتر لذت خواهد برد.
رضانیا با بیان اینکه می توان موسیقی را با استفاده از کیبورد یا پلی بک به نمایش اضافه کرد افزود: قطعاً این راه ها انتخاب های جذابی برای نمایش نیست و حالت بعدی که می توانیم تلفیق نمایش و موسیقی را به خوبی داشته باشیم همین کاری است که من انجام می دهم. کاری که نوازنده های فرانسوی خیلی زیاد در نمایش ها انجام داده اند و من از آنها به شکل ایرانی و سازهای ایرانی الگو گرفتم.
این موزیسین ادامه داد: چیزی که الان خیلی مهم است تلفیق هنر نمایش با هنر موسیقی است. این دو هنر به هم متصل هستند. یعنی این دوهنر از هم جدا نیستند حتی اگر نمایشی موسیقی نداشته باشد موسیقی همان سکوتی است که در نمایش وجود دارد. خود سکوت یکی از موسیقی های به شدت با ارزش است. برای همین قطعاً یک نمایش بدون موسیقی معنی ندارد. موسیقی خودش به تنهایی می تواند معنا داشته باشد و البته اگر خیلی بخواهیم به آن فلسفی نگاه کنیم مخاطبی که موسیقی را می شنود در ذهن خود تصویرسازی می کند.
وی در ادامه در پاسخ به این سوال که آیا خواننده ها و یا نوازندگان به خاطر نداشتن مجوز اجرا در تئاترها حضور پیدا می کنند گفت: حضور خواننده ها و آهنگسازان در عرصه نمایش به خاطر این نیست که مجوز ندارند و یا اینکه نمی توانند کنسرت اجرا کنند. دلیل اصلی این حضور چشمگیر و فعال خصلت هنر است و ذائقه مخاطبان است. هر مدت یک بار جوی در هنر راه می افتد. جوی که مورد پسند جامعه است و در حال حاضر کنسرت نمایش مورد قبول مردم ما شده است. این اتفاق نه فقط در ایران بلکه در کل دنیا شکل گرفته و استقبال مردم از کنسرت نمایش زیاد است. البته ممکن است که ۵ سال دیگر این ذائقه عوض شود و موضوع دیگری باب شود.
گزارش تصویری این مصاحبه از اینجا قابل مشاهده است:
آیا شما به دنبال کسب اطلاعات بیشتر در مورد "مخاطب کنسرت نمایش ها زیاد شده است/ نمایش و موسیقی از هم جدا نیستند+ فیلم" هستید؟ با کلیک بر روی اقتصادی، به دنبال مطالب مرتبط با این موضوع هستید؟ با کلیک بر روی دسته بندی های مرتبط، محتواهای دیگری را کشف کنید. همچنین، ممکن است در این دسته بندی، سریال ها، فیلم ها، کتاب ها و مقالات مفیدی نیز برای شما قرار داشته باشند. بنابراین، همین حالا برای کشف دنیای جذاب و گسترده ی محتواهای مرتبط با "مخاطب کنسرت نمایش ها زیاد شده است/ نمایش و موسیقی از هم جدا نیستند+ فیلم"، کلیک کنید.
