قطعی برق و بیت کوین

این روزها که با شنیدن خبر قطعی برق، اولین چیزی که به ذهن خیلی ها می رسد، ماینرهای بیت کوین هستند، شاید فکر کنید واقعاً استخراج این ارز دیجیتال، ریشه اصلی همه مشکلات ماست. اما آیا واقعیت همینقدر ساده است؟ قطعی برق و بیت کوین چه ارتباطی با هم دارند؟

سال هاست که با گرم شدن هوا یا سرد شدن بی سابقه، صحبت از کمبود برق و ناترازی در شبکه به اوج خودش می رسد. در این میان، پای استخراج ارزهای دیجیتال، به ویژه بیت کوین، هم حسابی به میان کشیده شده و خیلی ها اون رو متهم ردیف اول می دونن. اما بیایید با هم ببینیم واقعاً این داستان چقدر به حقیقت نزدیکه و آیا ماینرها تنها عامل این خاموشی ها هستند یا پای دلایل عمیق تر و ریشه ای تری هم در میونه؟ در این مقاله قراره این موضوع رو از ابعاد مختلف فنی، اقتصادی، قانونی و حتی زیست محیطی بررسی کنیم تا تصویری شفاف و کامل از واقعیت به دست بیاریم. شاید دیدگاهمون نسبت به این قضیه حسابی عوض بشه!

در تاریکی ابهامات: آیا بیت کوین مقصر اصلی قطعی برق ماست؟

فرض کنید یه روز گرم تابستونی، یهو برق میره. اولین فکری که به ذهنتون می رسه چیه؟ احتمالاً میگید بازم ماینرها! این جمله اینقدر تو جامعه جا افتاده که دیگه انگار تبدیل به یه حقیقت مسلم شده. اما این باور تا چه حد درسته؟ بیت کوین، این پدیده جذاب و پر رمز و راز دنیای دیجیتال، واقعاً مقصر اصلی این خاموشی های دردسر سازه یا ما داریم یه متهم اشتباهی رو نشون میدیم؟ بیایید این ابهام بزرگ رو با هم کنار بزنیم و ببینیم چه خبره.

بیت کوین و دنیای پرمصرف ماینینگ – ریشه مصرف انرژی کجاست؟

قبل از اینکه بخوایم کسی رو متهم کنیم، باید اول متهم رو بشناسیم. بیت کوین چیه و اصلاً چطور تولید میشه که اینقدر سر و صدا راه انداخته؟

بیت کوین چیه و چطور استخراج میشه؟

بیت کوین یه ارز دیجیتاله که روی یه فناوری به اسم بلاکچین کار می کنه. بلاکچین رو مثل یه دفتر حسابداری خیلی بزرگ و شفاف در نظر بگیرید که اطلاعات تراکنش ها توی اون ثبت میشه. هیچ نهاد مرکزی مثل بانک یا دولت، کنترلش نمی کنه و همه چیز به صورت غیرمتمرکز اداره میشه.

حالا استخراج یا ماینینگ بیت کوین چیه؟ ماینینگ در واقع فرایند تأیید تراکنش ها و اضافه کردن بلاک های جدید به این دفتر حسابداری (بلاکچین) هست. ماینرها (همون دستگاه ها و آدمایی که این کار رو انجام میدن) برای اینکه بتونن تراکنش ها رو تأیید کنن و پاداش بگیرن، باید یه سری مسائل پیچیده ریاضی رو حل کنن. به این مکانیسم، «اثبات کار» (Proof of Work) میگن. برای حل این مسائل، دستگاه ها نیاز به قدرت پردازشی خیلی زیادی دارن. هر چقدر قدرت پردازشیشون بیشتر باشه، شانس بیشتری برای حل مسئله و گرفتن پاداش (بیت کوین جدید) دارن.

چرا استخراج بیت کوین اینقدر برق مصرف می کنه؟

دلیل اصلی مصرف برق بالای بیت کوین، همین رقابت سرسخت ماینرها برای حل مسائل ریاضیه. دستگاه های مخصوصی که برای این کار ساخته شدن، بهشون میگن ASIC (ای سیک). این دستگاه ها فقط و فقط برای استخراج ارزهای دیجیتال طراحی شدن و قدرت محاسباتی فوق العاده بالایی دارن. حالا فکر کنید که این دستگاه ها باید 24 ساعته، هفت روز هفته و بدون وقفه کار کنن تا شانس برنده شدن و گرفتن بیت کوین رو از دست ندن.

علاوه بر خود دستگاه های ماینر که مصرف برق بالایی دارن، یه فاکتور مهم دیگه هم هست: گرما! این دستگاه ها موقع کار کردن حسابی داغ میشن. برای اینکه از کار نیفتن و طول عمرشون کم نشه، نیاز به سیستم های خنک کننده قوی دارن. این سیستم های خنک کننده (مثل کولرهای گازی یا فن های صنعتی) هم خودشون یه بخش قابل توجهی از برق رو مصرف می کنن. پس هم قدرت پردازشی بالا و هم نیاز به خنک سازی مداوم، دست به دست هم میدن تا استخراج بیت کوین به یه فعالیت حسابی پرمصرف تبدیل بشه.

یه نگاه به مصرف برق جهانی بیت کوین

اگه بخوایم واقع بین باشیم، مصرف برق شبکه بیت کوین در سطح جهانی واقعاً کم نیست. آمارهای مراکز معتبر مثل دانشگاه کمبریج (Cambridge Centre for Alternative Finance) یا وب سایت Digiconomist نشون میده که کل شبکه بیت کوین در طول سال، چیزی در حد و اندازه ی مصرف برق یک کشور متوسط اروپایی یا حتی برخی کشورهای بزرگ مثل آرژانتین، برق مصرف می کنه. این عددها در نگاه اول شاید حسابی آدم رو شوکه کنه و حق بدیم به کسانی که نگران مصرف برق بیت کوین هستن. اما این مصرف جهانیه، نه فقط ایران. سهم هر کشور از این مصرف چقدره؟ همینجاست که باید بریم سراغ بخش بعدی داستان تا ببینیم آیا انگشت اتهام به سمت ایران و ماینرهای داخلی، درست نشونه گیری شده یا نه.

اثرات زیست محیطی استخراج: فقط یه گوشه از ماجرا

یکی دیگه از نگرانی هایی که همیشه در مورد استخراج بیت کوین مطرح میشه، اثرات زیست محیطی اونه. بیشتر نیروگاه های برق در سراسر دنیا، هنوز هم از سوخت های فسیلی مثل گاز طبیعی یا زغال سنگ استفاده می کنن. وقتی مصرف برق بیت کوین بالا میره، یعنی این نیروگاه ها باید بیشتر کار کنن و در نتیجه، دی اکسید کربن بیشتری تولید میشه که به گرم شدن کره زمین کمک می کنه. البته این داستان فقط مربوط به بیت کوین نیست و هر صنعتی که برق زیادی مصرف می کنه، می تونه همین تأثیر رو داشته باشه. اما برای بیت کوین، چون مصرف برق متمرکز و بالاست، این موضوع بیشتر به چشم میاد. البته باید در نظر گرفت که خیلی از ماینرها در دنیا به سمت استفاده از انرژی های پاک و تجدیدپذیر میرن که این نگرانی رو تا حد زیادی کم می کنه. حالا باید دید این ماجرا در ایران چطوره؟

کالبدشکافی بحران برق ایران – فقط یه متهم نیست!

حالا که بیت کوین و ماینینگ رو شناختیم، بیایید یه نگاهی هم به وضعیت خودمون تو ایران بندازیم. آیا واقعاً تمام مشکلات شبکه برق کشورمون، زیر سر بیت کوین و ماینرهای اونه؟

وضعیت شبکه برق ایران چطوره؟

شبکه برق ایران یه جورایی مثل یه آدم مسن می مونه که سال هاست بهش رسیدگی نشده. از یه طرف ظرفیت اسمی تولید برق بالاست، ولی از طرف دیگه، ظرفیت واقعی که میشه از نیروگاه ها برق گرفت، خیلی کمتره. این اختلاف بین ظرفیت اسمی و واقعی، همون «ناترازی» معروفیه که هر سال تو تابستون و زمستون باهاش روبرو میشیم. تو تابستون به خاطر کولرها و تو زمستون به خاطر وسایل گرمایشی، مصرف برق میره بالا و شبکه نمیکشه. این یعنی یه شکاف عمیق بین تولید و مصرف وجود داره که همیشه مثل یه چالش بزرگ، گریبانگیر ماست.

ریشه های عمیق تر ناترازی برق: داستان فقط بیت کوین نیست

بحران برق ایران، یه داستان پیچیده ست که فقط یه عامل نداره. اگه بخوایم ریشه هاش رو پیدا کنیم، باید به چند تا چیز مهم اشاره کنیم:

• فرسودگی زیرساخت ها: نیروگاه های ما خیلی وقت ها قدیمی شدن و نیاز به بازسازی و نوسازی دارن. سرمایه گذاری کافی برای به روز کردن تجهیزات تولید، انتقال و توزیع برق نشده و همین باعث میشه راندمان پایین بیاد و برق تولیدی هدر بره. انگار که یه ماشین قدیمی داریم که دیگه جون نداره درست کار کنه.
• تلفات شبکه: برق از نیروگاه که تولید میشه تا به خونه های ما برسه، تو مسیر کلی تلف میشه. این تلفات توی شبکه های انتقال و توزیع برق ایران بالاست و بخش قابل توجهی از برق تولیدی، قبل از اینکه به دست مصرف کننده برسه، از بین میره. این یعنی همون برق کمی هم که تولید میشه، به خاطر ایرادات شبکه، به هدر میره.
• کمبود سوخت نیروگاه ها: نیروگاه ها برای تولید برق نیاز به سوخت دارن. تو زمستون مشکل اصلی تأمین گاز نیروگاه هاست چون اولویت با مصرف خانگیه و تو تابستون هم برای سوخت مایع با چالش روبرو میشیم. وقتی نیروگاه سوخت کافی نداشته باشه، چطور می تونه برق تولید کنه؟
• افزایش بی رویه مصرف: خب راستش رو بخواهید، مصرف برق ما هم حسابی بالا رفته. رشد جمعیت، شهرنشینی، افزایش تعداد وسایل برقی در خانه ها و حتی تغییرات اقلیمی که تابستون ها رو گرم تر و زمستون ها رو سردتر کرده، باعث شده تقاضا برای برق مدام بیشتر و بیشتر بشه. این رشد مصرف، بدون در نظر گرفتن ظرفیت های تولید، واقعاً به شبکه فشار میاره.
• مدیریت ناکارآمد و سیاست گذاری های نادرست: بالاخره یه بخش از مشکل هم برمی گرده به مدیریت و تصمیم گیری ها. تعرفه های برق که گاهی اوقات واقع بینانه نیستن، نبود برنامه ریزی بلندمدت و سیاست گذاری های بدون پشتوانه کارشناسی، همگی تو این بحران سهم دارن.

همونطور که می بینید، داستان قطعی برق خیلی پیچیده تر از اونیه که بخوایم فقط پای یه عامل رو به میون بکشیم. ماینینگ شاید یه جزئی از پازل باشه، اما قطعاً تمام پازل نیست.

ماینینگ؛ متهم اصلی یا فقط یه بهونه؟ موافقان و مخالفان چی میگن؟

حالا که هم بیت کوین و هم وضعیت برق کشور رو شناختیم، وقتشه بریم سراغ دعوای اصلی! مسئولین و کارشناسان، هر کدوم حرف خودشون رو میزنن. بیایید ببینیم موافقان و مخالفان، یعنی کسایی که ماینینگ رو مقصر میدونن و اونایی که نه، چه استدلال هایی دارن.

دیدگاه موافقان: مسئولین و توانیر چی میگن؟

بیشتر وقت ها وقتی از مسئولین شرکت توانیر یا دولت در مورد قطعی برق می پرسیم، یکی از اولین چیزهایی که بهش اشاره می کنن، استخراج غیرمجاز ارزهای دیجیتاله. اونا میگن ماینرهای غیرمجاز حسابی برق رو سرقت می کنن و همین باعث میشه شبکه تحت فشار قرار بگیره و قطعی برق به وجود بیاد.

مصطفی رجبی مشهدی، مدیرعامل توانیر، بارها تأکید کرده که رشد مصرف برق از حد معمول خودش بالاتر رفته و یکی از دلایلش رو همین استخراج های غیرقانونی میدونه. اونا میگن وقتی برق تو ایران اینقدر ارزونه (به خصوص برق یارانه ای)، برای ماینرها خیلی جذاب میشه که حتی اگه قانونی هم نباشه، این کار رو انجام بدن. تصور کنید برق تو اروپا 43 سنت به ازای هر کیلووات ساعت فروخته میشه، اما تو ایران گاهی اوقات خیلی کمتر از این حرفاست، حتی برای بعضی جاها رایگان. خب این خودش یه جاذبه بزرگه برای ماینرهای غیرقانونی.

محمد اله داد، معاون توانیر هم یه آماری داده که حدود 2000 مگاوات برق توسط ماینرهای غیرمجاز سرقت میشه. این فعالیت ها که عمدتاً تو باغ ویلاها، کارگاه های متروکه و حاشیه شهرها انجام میشه، به گفته اونا باعث افت ولتاژ و آسیب به وسایل برقی مردم میشه. اونا میگن هر کس می خواد قانونی کار کنه، باید مجوز بگیره و تعرفه رو پرداخت کنه.

حتی نایب رئیس اتاق اصناف تهران، محمدرضا فرجی تهرانی، هم به تأثیر منفی قطعی برق رو کسب و کارها اشاره کرده و گفته پارسال (1402) چون قیمت بیت کوین پایین بود، قطعی برق کمتر شد. این حرف ها در کل به این معنیه که از دید مسئولین، ماینینگ یه فشار بزرگ و غیرقانونی روی شبکه برقه و باید باهاش برخورد بشه.

دیدگاه مخالفان: کارشناسان و اقتصاددان ها چی میگن؟

اما این سکه روی دیگه هم داره. کارشناسان حوزه ارزهای دیجیتال و اقتصاددان ها، معمولاً با این دیدگاه مخالفن یا حداقل میگن که ماجرا فقط این نیست. اونا معتقدن سهم ماینینگ از کل مصرف برق کشور ما خیلی ناچیزه و نمی تونه دلیل اصلی خاموشی ها باشه.

خیلی از کارشناس ها اشاره می کنن که مشکلات اصلی، ریشه ای تر از این حرفاست؛ مثل فرسودگی زیرساخت ها، عدم توسعه نیروگاه ها و مدیریت نادرست. حتی اگه همه ماینرهای مجاز و غیرمجاز رو هم متوقف کنیم، باز هم مشکل برق پابرجا می مونه. نمونه ش هم سال های گذشته که با وجود برخوردهای شدید با مزارع ماینینگ، باز هم شاهد قطعی برق بودیم.

رضا قربانی، نایب رئیس کمیسیون تحول اتاق بازرگانی تهران، میگه در حال حاضر تقریباً هیچ مزرعه قانونی استخراج رمزارز در کشور فعال نیست و همه شون متوقف شدن، اما باز هم مشکل برق هست. اون اعتقاد داره که تولید برق کشور با برنامه ریزی ها همخوانی نداره و رشد کافی نداشته. به نظر اون، تعرفه برق ماینینگ که بر اساس نرخ برق صادراتی تعیین شده، اونقدر سنگینه که عملاً کسی رغبت به فعالیت قانونی نداره و همین باعث میشه خیلیا برن سراغ فعالیت های غیرقانونی یا استخراج خانگی.

تحلیل و مقایسه آمار و ادعاها: واقعیت کجاست؟

حالا کدوم حرف درسته؟ حقیقت معمولاً جایی بین این دو دیدگاه قرار داره. بیایید با هم به آمارها نگاه کنیم. ظرفیت اسمی تولید برق ایران حدود 92 هزار مگاواته، اما ظرفیت واقعی کمتر از 65 هزار مگاواته. یعنی یه شکاف 27 هزار مگاواتی داریم! از اون طرف، کل مصرف برق صنعت ماینینگ در دنیا (طبق آمار حدودی) حدود 18500 مگاواته و سهم ایران از این صنعت (طبق تخمین ها) کمتر از 5 درصد برآورد میشه.

اگه یه حساب سرانگشتی کنیم، میشه گفت مجموع مصرف ماینرهای مجاز و غیرمجاز در ایران حدود 925 مگاواته. این عدد در مقایسه با 65000 مگاوات تولید داخلی، کمتر از 1.5 درصد رو شامل میشه. حالا چطور میشه که 1.5 درصد، عامل اصلی یه بحران 27000 مگاواتی باشه؟ البته که همین 1.5 درصد هم میتونه فشار اضافه ای باشه، مخصوصاً اگه به صورت غیرمجاز و در ساعات اوج مصرف انجام بشه، اما عامل اصلی؟ نه!

این قصه فقط یه متهم نداره، بلکه مجموعه ای از عوامل دست به دست هم دادن تا به اینجا برسیم. ماینینگ شاید یه جرقه باشه، اما باروت اصلی جای دیگه ست و اینجاست که باید عامل اصلی رو از عوامل تشدیدکننده جدا کنیم.

مصرف یک دستگاه ماینر استاندارد Antminer S19 Pro (حدود 3.25 کیلووات ساعت) در یک ماه، حدود 2340 کیلووات ساعته، که تقریباً با مصرف برق یک خانواده متوسط ایرانی در یک سال برابری می کنه. این نشون میده که یه ماینر به تنهایی پرمصرفه، اما تعداد کل این ماینرها (که بخش عمده شون غیرمجاز هستن) در مقایسه با کل مصرف برق کشور، اونقدر زیاد نیست که عامل اصلی قطعی ها باشن. قطعاً ماینینگ غیرمجاز، یه تخلفه و فشار اضافی به شبکه میاره، ولی نمیشه چشم مون رو روی مشکلات بزرگ تر و ریشه ای تر ببندیم.

ابعاد اقتصادی و قانونی ماینینگ در ایران: فرصت ها و چالش ها

حالا که فهمیدیم ماینینگ تنها مقصر نیست، بیایید یه کم هم به ابعاد اقتصادی و قانونی این صنعت تو ایران نگاه کنیم. آیا میشه این «تهدید» رو به «فرصت» تبدیل کرد؟

چرا ماینینگ تو ایران اینقدر جذابه؟

ایران به دلایلی برای ماینرها جذابیت های خاص خودش رو داره، که البته مهمترینش قیمت برقه. درسته که مسئولین تعرفه های بالایی برای ماینرهای مجاز در نظر گرفتن، ولی همین که برق یارانه ای یا صنعتی (برای مراکز غیرمجاز) نسبت به خیلی جاهای دنیا ارزون تره، باعث میشه سودآوری این کار برای خیلی ها وسوسه کننده باشه. اگر یه ماینر بتونه با برق یارانه ای (و غیرقانونی) کار کنه، سودش نجومی میشه.

حتی با تعرفه صنعتی هم، با توجه به قیمت بالای بیت کوین، بازگشت سرمایه برای خرید دستگاه های ماینر می تونه نسبتاً سریع باشه. محاسبه سود خالص برای ماینرهای کوچیک یا بزرگ، با توجه به قیمت برق، نرخ ارز و قیمت بیت کوین، معمولاً نشون میده که اگه قانونی هم نباشه، باز هم جذابه. مثلاً اگه یک بیت کوین با 143 مگاوات ساعت برق استخراج بشه (که تخمین واقع بینانه تریه) و با تعرفه صنعتی (حدود 2530 تومان به ازای کیلووات ساعت) حساب کنیم، هزینه برقش حدود 361 میلیون تومن میشه. در حالی که قیمت یه بیت کوین می تونه چندین میلیارد تومن باشه. این یعنی سود خام خیلی قابل توجهی داره.

چالش های قانونی و نظارتی: چرا اوضاع انقدر پیچیده شده؟

همین جذابیت اقتصادی، باعث شده فعالیت های ماینینگ در ایران حسابی گسترش پیدا کنه. اما قوانین ما چقدر برای مدیریت این صنعت آماده ان؟

واقعیت اینه که قوانین فعلی در مورد استخراج رمزارزها تو ایران، هنوز جای کار زیاد داره. مجوز گرفتن سخته، تعرفه ها سنگینه و جریمه ها هم بالاست. این رویکرد سخت گیرانه، به جای اینکه صنعت رو ساماندهی کنه، باعث شده خیلیا به سمت فعالیت های غیرمجاز و پنهانی برن. وقتی یه تعرفه برق اونقدر گرونه که صرفه اقتصادی رو از بین میبره، آدم ها دنبال راهی برای دور زدن قانون میگردن.

مبارزه با ماینینگ غیرمجاز هم که حسابی داغه. هر روز خبر از کشف و ضبط دستگاه ها و جریمه های سنگین میاد. مجتبی قربانی، مدیرکل دفتر مرکزی حراست توانیر، بارها گفته استخراج غیرمجاز، سرقت برقه و باید باهاش مثل یه جرم واقعی برخورد بشه. آمار کشفیات هم نشون میده تعداد ماینرهای غیرمجاز کم نیست.

اما حسین پورمند، رئیس امور پیشگیری از وقوع جرم قوه قضاییه، هم اشاره کرده که نرخ شیوع فعالیت رمزارز در ایران (حدود 13 درصد) خیلی بیشتر از متوسط جهانی (5 درصد) هست. این آمار نشون میده با وجود همه برخوردها، این صنعت داره رشد می کنه و نیاز به یه نگاه جامع تر و قوانین تخصصی تر داره.

فرصت هایی که شاید از دست میدیم: ماینینگ، سکوی پرتاب توسعه انرژی؟

بعضی از کشورها نشون دادن که میشه از ماینینگ به عنوان یه فرصت خوب استفاده کرد. مثلاً کشورهایی مثل ازبکستان یا حتی سوئد، تونستن با برنامه ریزی درست، ماینینگ رو با توسعه انرژی های تجدیدپذیر ترکیب کنن. تو سوئد، شرکت هایی هستن که مزارع ماینینگ خودشون رو کاملاً با انرژی های پاک مثل انرژی باد یا خورشید تأمین می کنن. اینجوری هم برق شبکه رو مصرف نمی کنن، هم به محیط زیست کمک می کنن و هم یه صنعت پر درآمد دارن.

انجمن بلاکچین ایران هم پیشنهادهایی داده که ماینرها به جای مصرف برق شبکه، خودشون برن سراغ احداث نیروگاه های خورشیدی یا بادی. این کار نه تنها فشار روی شبکه رو کم می کنه، بلکه می تونه باعث ایجاد شغل و درآمد دلاری برای کشور بشه. اگه بتونیم یه چارچوب قانونی شفاف و پایدار برای این صنعت تعریف کنیم، هم امنیت سرمایه گذاری بالا میره و هم می تونیم از این پتانسیل بزرگ به نفع کشور استفاده کنیم. اما تا الان به خاطر سیاست گذاری های نادرست، این فرصت ها رو داریم از دست میدیم.

راهکارها و چشم انداز آینده – از تهدید تا فرصت

خب تا اینجا فهمیدیم که داستان قطعی برق پیچیده تر از اونیه که فقط پای ماینینگ رو به میون بکشیم. حالا سوال اینه: برای حل این مشکلات و تبدیل چالش ها به فرصت، باید چیکار کنیم؟

چطور بحران برق رو حل کنیم؟ راهکارهای کوتاه و بلندمدت

برای اینکه از این وضعیت بحرانی خارج بشیم و یه شبکه برق پایدار داشته باشیم، باید چند تا کار اساسی انجام بدیم:

• سرمایه گذاری در زیرساخت ها: نیروگاه های ما نیاز به نوسازی دارن. شبکه های انتقال و توزیع هم باید تقویت و بهینه بشن تا هدررفت برق کم بشه. این کار نیاز به سرمایه گذاری های سنگین و بلندمدت داره که باید از همین الان شروع بشه.
• توسعه انرژی های تجدیدپذیر: ایران پتانسیل فوق العاده ای برای تولید برق از انرژی های خورشیدی و بادی داره. سرمایه گذاری تو این بخش، نه تنها مشکل برق رو حل می کنه، بلکه به محیط زیست هم کمک میکنه و ما رو از وابستگی به سوخت های فسیلی کمتر می کنه.
• مدیریت هوشمند مصرف: باید الگوی مصرف رو اصلاح کنیم. این یعنی هم فرهنگ سازی کنیم که مردم درست مصرف کنن، هم از فناوری های هوشمند برای مدیریت بهتر شبکه و حتی خانه ها استفاده کنیم. مثلاً تایمرهای هوشمند که مصرف رو تو ساعات اوج، کم می کنن.

پیشنهادات سیاستی برای صنعت ماینینگ: چطور میشه از این فرصت استفاده کرد؟

حالا در مورد خود صنعت ماینینگ، باید یه رویکرد هوشمندانه تر داشته باشیم تا ازش یه فرصت بسازیم:

• اصلاح تعرفه ها: تعرفه های برق برای ماینینگ باید واقع بینانه و پلکانی باشن. یه تعرفه مناسب می تونه ماینرها رو تشویق کنه که به جای پنهان کاری، فعالیتشون رو قانونی کنن و مالیات و هزینه رو بپردازن. اینجوری هم دولت درآمد داره و هم فشار روی شبکه کم میشه.
• ایجاد مناطق ویژه انرژی: میشه مناطقی رو برای ماینینگ در نظر گرفت که منابع انرژی مازاد دارن یا میشه اونجا نیروگاه های مختص ماینینگ احداث کرد. این نیروگاه ها می تونن از انرژی های تجدیدپذیر باشن یا حتی از انرژی های تلف شده که در جاهای دیگه قابل استفاده نیستن.
• تشویق به استفاده از انرژی های تجدیدپذیر: دولت باید تسهیلات و حمایت های مالی برای ماینرهایی که حاضرن از انرژی های پاک استفاده کنن، در نظر بگیره. وام های کم بهره، معافیت های مالیاتی و کمک های فنی می تونه این صنعت رو به سمت پایداری بیشتر هل بده.
• تدوین قوانین شفاف و پایدار: هیچ سرمایه گذاری تو یه محیط با قوانین مبهم و ناپایدار، رشد نمی کنه. باید یه چارچوب قانونی روشن، پایدار و قابل پیش بینی برای این صنعت درست کنیم تا سرمایه گذارها احساس امنیت کنن.

اگه با دید باز به ماینینگ نگاه کنیم، می تونه یه موتور محرک برای توسعه انرژی های تجدیدپذیر و حتی یه منبع درآمد دلاری برای کشورمون باشه، به شرطی که سیاست گذاری های درست و حسابی داشته باشیم و به جای پاک کردن صورت مسئله، به فکر حل ریشه ای مشکلات باشیم.

نتیجه گیری: فراتر از انگشت اتهام – نیاز به یه استراتژی جامع

خب، رسیدیم به آخر داستان. همونطور که با هم بررسی کردیم، قطعی برق و بیت کوین یه رابطه کاملاً یک طرفه نیست و نمیشه همه تقصیرها رو گردن ماینرها انداخت. استخراج ارزهای دیجیتال، به خصوص به شکل غیرمجاز، یه فشار اضافی به شبکه برق ما میاره و بله، مقداری از برق کشور رو هم مصرف می کنه. اما این فقط یه بخش کوچیک از یه پازل خیلی بزرگ تره.

مشکلات اصلی و ریشه ای تر، برمی گرده به فرسودگی زیرساخت ها، کمبود سرمایه گذاری تو بخش تولید و توزیع برق، تلفات بالای شبکه، کمبود سوخت برای نیروگاه ها و البته افزایش بی رویه مصرف از جانب همه ما. حتی با متوقف شدن کامل تمام مزارع قانونی ماینینگ، باز هم دیدیم که مشکل برق پابرجا مونده. این نشون میده که ما باید از این انگشت اتهام بازی فراتر بریم و یه نگاه جامع تر و واقع بینانه تر به قضیه داشته باشیم.

بیت کوین و دنیای رمزارزها، یه فناوری جدیده که مثل هر پدیده دیگه ای، هم چالش داره و هم فرصت. به جای اینکه فقط باهاش مبارزه کنیم یا صورت مسئله رو پاک کنیم، باید یه استراتژی هوشمندانه و جامع برای مدیریت انرژی کشورمون داشته باشیم. این استراتژی باید شامل سرمایه گذاری تو زیرساخت ها، توسعه انرژی های تجدیدپذیر، مدیریت بهینه مصرف و البته تدوین قوانین شفاف و تشویقی برای صنعت ماینینگ باشه.

بالاخره، چه بخواهیم و چه نخواهیم، بیت کوین و دنیای رمزارزها اینجا هستند. به جای پاک کردن صورت مسئله، بهتره با یه برنامه ریزی درست، این چالش رو به یه فرصت بزرگ برای توسعه زیرساخت های انرژی و اقتصاد تبدیل کنیم.

با یه دید درست و برنامه ریزی هوشمندانه، می تونیم کاری کنیم که صنعت ماینینگ به جای اینکه یه عامل فشار باشه، به یه موتور محرک برای پیشرفت کشور تبدیل بشه و در نهایت، هم ما از نعمت برق پایدار بهره مند بشیم و هم از فرصت های جدید اقتصادی که این فناوری ها برامون میارن، استفاده کنیم. اینجاست که دیگه خبری از تاریکی نیست، بلکه با چراغ راهنمای دانش و تدبیر، به سمت آینده ای روشن تر حرکت می کنیم.