ایستگاه شهر لیِژه در بلژیک

ایستگاه شهر لیِژه در بلژیک، یا همان لیِژه گی یمن (Liège-Guillemins)، یک شاهکار معماری مدرن و نقطه عطفی برای این شهر زیباست. این ایستگاه فقط یک پایانه قطار نیست؛ بلکه ترکیبی از هنر و مهندسیه که توسط سانتیاگو کالاتراوا طراحی شده و تجربه ای بی نظیر برای مسافرها و بازدیدکننده ها رقم می زنه.

تا حالا شده تو یه جای عمومی مثل ایستگاه قطار، حس کنی وارد یه گالری هنری شدی؟ ایستگاه لیِژه گی یمن دقیقاً همچین حسی به آدم می ده. این بنا یکی از اون شاهکارهای معماری مدرن اروپاست که نه تنها بهت امکان سفر می ده، بلکه خودش به تنهایی یه مقصد گردشگری به حساب میاد. اگه عاشق معماری باشی، یا حتی اگه صرفاً دنبال یه جای خاص برای عکاسی و تجربه یه فضای متفاوت می گردی، ایستگاه شهر لیِژه در بلژیک قطعاً باید تو لیستت باشه. امروز می خوایم با هم یه سفر مجازی داشته باشیم به دل این ایستگاه جذاب و ببینیم چطور یه معمار تونسته با فولاد، بتن و شیشه، همچین بنای زنده ای خلق کنه.

موقعیت استراتژیک و اهمیت شهری لیژ

لیِژه، این شهر دوست داشتنی بلژیکی، شاید به اندازه بروکسل یا آنتورپ معروف نباشه، ولی از نظر جغرافیایی یه جای خیلی مهم و استراتژیکه. این شهر توی منطقه والونیا قرار گرفته و نقش یه پل ارتباطی بین بلژیک، آلمان، فرانسه و هلند رو بازی می کنه. یعنی اگه بخوای بین این کشورها سفر کنی، احتمالاً مسیرت از لیِژه می گذره و این یعنی یه موقعیت طلایی برای هر شهر.

حالا تصور کن یه ایستگاه قطار لیژ چقدر می تونه تو همچین شهری مهم باشه. ایستگاه لیِژه گی یمن دقیقاً نقش قلب تپنده حمل و نقل ریلی رو داره. این ایستگاه به خطوط پرسرعت TGV و ICE وصله که سرعت و راحتی رو برای مسافرها به ارمغان میاره. برای همین، فقط یه ایستگاه محلی نیست؛ بلکه یه هاب بین المللیه که مسافرهای زیادی رو از سراسر اروپا به هم می رسونه و جدا می کنه. می شه گفت این ایستگاه، نبض سفر به لیژ و منطقه والونیاست و کلی آدم رو روزانه جابه جا می کنه.

با وجود همچین ایستگاهی، شهر لیِژه هم جون تازه ای گرفته و حسابی تو چشم اومده. گردشگری و اقتصاد منطقه حسابی از این موقعیت بهره می برن. مردم هم وقتی به لیِژه می رسن، با دیدن همچین بنای باشکوهی، اولین برداشتشون از شهر، یه برداشت خیلی مثبته. این ایستگاه واقعاً تونسته لیِژه رو روی نقشه جهانی حمل و نقل و معماری حسابی پررنگ کنه و اون رو به یکی از دیدنی های لیژ تبدیل کنه.

از اونجایی که بلژیک خودش یه کشور اروپایی کوچیک اما با اهمیت تو زمینه حمل و نقله، داشتن همچین ایستگاه مدرنی باعث شده تا لیِژه بتونه نقش خودش رو تو شبکه ریلی اروپا پررنگ تر کنه. این یعنی ارتباط مستقیم با پایتخت های بزرگ مثل پاریس، لندن، آمستردام و کلن، که واقعاً برای توسعه اقتصادی و فرهنگی شهر یه فرصت عالیه.

سانتیاگو کالاتراوا: معمار رؤیاها

قبل از اینکه بریم سراغ جزئیات ایستگاه لیِژه گی یمن، بد نیست یه آشنایی کوچیک با خالق این اثر داشته باشیم. سانتیاگو کالاتراوا یه اسم بزرگ تو دنیای معماریه. ایشون نه فقط یه معمار، بلکه یه مهندس و هنرمند اسپانیایی-سوئیسی هم هست. یعنی چی؟ یعنی وقتی یه سازه رو طراحی می کنه، هم به زیبایی شناسی فکر می کنه، هم به پایداری و مهندسی پشت اون. این ترکیب تخصص ها باعث می شه که کارهای ایشون هم از نظر بصری خیره کننده باشن و هم از نظر ساختاری، شاهکار.

فلسفه طراحی سانتیاگو کالاتراوا واقعاً خاصه. اگه به کارهای ایشون نگاه کنی، می بینی که چقدر از طبیعت الهام گرفته. اسکلت بندی پرنده ها، استخوان های ماهی، فرم های گیاهی یا حتی شکل درخت ها، همه و همه تو طرح هاش جا دارن. همیشه سعی می کنه یه حس حرکت و سیالیت رو تو کارهای خودش بیاره، انگار که سازه هاش زنده ان و دارن نفس می کشن. خطوط پویا و ارگانیک، امضای اصلی کاراشه و باعث می شه کارهای ایشون تو هیچ قالبی نگنجن.

کالاتراوا عاشق استفاده از بتن سفید، فولاد و شیشه تو پروژه های کالاتراواشه. این مصالح رو با یه استادی خاصی کنار هم قرار می ده که نتیجه اش همیشه یه کار شگفت انگیزه. بتن سفید به خاطر ظاهر تمیز و روشن کننده اش، فولاد به خاطر استحکام و انعطاف پذیریش تو ساخت فرم های پیچیده، و شیشه به خاطر شفافیت و امکان عبور نور. نور هم برای ایشون یه عنصر خیلی مهمه. با بازی با نور طبیعی، می تونه فضاها رو جوری تغییر بده که آدم احساس می کنه تو یه دنیای دیگه است. این نورپردازی طبیعی، خصوصاً تو روز، یه تجربه معنوی بهت می ده.

سانتیاگو کالاتراوا با الهام از طبیعت و استفاده هوشمندانه از نور، فولاد و بتن، بناهایی خلق می کند که هم زمان مهندسی دقیق و هنر ناب را به نمایش می گذارند و نشان از خلاقیت بی پایان یک معمار اسپانیایی سانتیاگو کالاتراوا دارد.

پروژه های دیگه کالاتراوا مثل شهر هنرها و علوم تو والنسیا، پل آلامیو تو سویل یا ایستگاه جهانی مرکز تجارت تو نیویورک (Oculus)، همه نمونه هایی از همین نگاه منحصر به فردشن. این معمار اسپانیایی تونسته هر بار با کارهایش، دنیا رو به چالش بکشه و دید جدیدی به معماری بده. حالا تصور کن همچین دیدگاهی چطور تو طراحی ایستگاه راه آهن بلژیک خودش رو نشون داده. نتیجه اش یه بنای فوق العاده شده که هم کاربردیه، هم یه اثر هنری تمام عیار و یکی از بهترین نمونه های معماری مدرن بلژیک.

کالبد ایستگاه: رقص نور، فولاد و شیشه

خب، رسیدیم به بخش جذاب ماجرا: خود ایستگاه! وقتی برای اولین بار به ایستگاه لیِژه گی یمن می رسی، از عظمت و زیبایی اش دهنت باز می مونه. اولین چیزی که چشمت رو می گیره، سقف قوسی ایستگاه لیژ غول پیکر و شفافشه. این سقف انگار یه موج بزرگ از فولاد و شیشه است که روی کل ایستگاه کشیده شده و حس حرکت رو القا می کنه. ستون های بتنی سفید و بلندش هم مثل درخت های غول پیکر یا بال های یک پرنده، این سقف رو نگه داشتن و یه حس استواری خاصی به فضا می دن. این سقف به گونه ای طراحی شده که نور طبیعی رو به حداکثر خودش برسونه و فضا رو روشن و دلباز کنه.

وارد ایستگاه که می شی، حس و حالش کاملاً فرق می کنه با هر ایستگاه قطاری که تا حالا دیدی. فضا خیلی باز و وسیعه، اصلاً احساس خفگی نمی کنی. نور طبیعی از هر گوشه و کناری وارد می شه و با بازی با فولاد و شیشه، رقص نور زیبایی رو تو کل سالن به وجود میاره. این نورپردازی طبیعی خودش یه جور طراحی داخلیه که فضا رو روشن تر، بزرگ تر و دلنشین تر می کنه. حتی تو روزهای ابری هم، نور به زیبایی تو فضا پخش می شه و حس آرامش به آدم می ده. این معماری ایستگاه لیژ واقعاً منحصر به فرده.

جزئیات سازه ای: شاهکار مهندسی

اگه یکم مهندسی وارتر بهش نگاه کنیم، می بینیم که کالاتراوا چقدر هوشمندانه از فولاد و بتن استفاده کرده. سازه های فولادی با انحناهای خاص، نه تنها بار سقف رو تحمل می کنن، بلکه خودشون جزئی از زیبایی ایستگاه شدن. این فرم های پیچیده فولادی، مثل رگه هایی تو یه موجود زنده، تو کل بنا پخش شدن و یه حس انسجام و یکپارچگی به ایستگاه می دن. بتن سفید صیقلی هم یه جلوه مدرن و پاک به فضا داده و بهت حس تمیزی و وسعت می ده. این ترکیب مصالح، فرم های پویا و در عین حال مستحکمی رو خلق کرده که واقعاً جای تحسینه و نشون دهنده اوج مهارت سانتیاگو کالاتراوا در معماری معاصر اروپاست.

ایستگاه شهر لیِژه در بلژیک پنج تا سکو داره که همه زیر همین سقف یکپارچه قرار گرفتن. یه سری گالری پیاده رو هم هست که بخش های مختلف ایستگاه رو به هم وصل می کنه. همه چیز جوری طراحی شده که مسافرها بتونن به راحتی بین سکوها جابه جا بشن و از فضای باز و دلباز ایستگاه لذت ببرن. اصلاً حس شلوغی و هرج و مرج بهت دست نمی ده و این نشون دهنده یه طراحی ایستگاه راه آهن بلژیک فکر شده و کارآمد هست.

خطوط مواج و حس حرکت

یکی از ویژگی های بارز این ایستگاه، خطوط مواج و انحناهاییه که تو کل طراحی دیده می شه. از سقف گرفته تا ستون ها و حتی کفپوش ها، همه چیز یه حس حرکت و دینامیک رو القا می کنه. انگار که خود بنا داره با قطارها حرکت می کنه و تو رو به سمت مقصدت هل می ده. این حس حرکت، واقعاً تجربه ای منحصر به فرده که کمتر جایی می تونی پیداش کنی و باعث می شه آدم حس کنه تو یه فضای زنده و پویا قرار گرفته.

استفاده از فولاد و شیشه در معماری این پروژه، واقعاً یه درس معمارانه است. بتن سفید، نور رو منعکس می کنه و فضا رو روشن تر نشون می ده و یه حس آرامش رو به ارمغان میاره. فولاد، استحکام و فرم های پیچیده رو ممکن می سازه و به بنا اجازه می ده تا این ابعاد عظیم رو داشته باشه، و شیشه هم باعث می شه همیشه با دنیای بیرون در ارتباط باشی و از نور طبیعی بهره ببری. این سه تا عنصر با هم، یه هارمونی بی نظیر رو ایجاد کردن که ایستگاه رو به یکی از ایستگاه های قطار معروف جهان تبدیل کرده.

ویژگی	توضیح
سقف	قوسی عظیم و شفاف از فولاد و شیشه به طول ۱۶۰ متر و ارتفاع ۳۵ متر
ستون ها	بتنی سفید و مرتفع با فرم های ارگانیک، شبیه به ستون فقرات یا درخت
مصالح اصلی	بتن سفید صیقلی، فولاد با استحکام بالا، شیشه شفاف و مقاوم
نورپردازی	کاملاً متکی بر نور طبیعی روز، با قابلیت تغییر جلوه در شب
حس کلی	وسعت، حرکت، مدرنیته، آرامش و یکپارچگی با محیط اطراف

اگه بخوایم ایستگاه لیِژه رو با بقیه ایستگاه های مدرن مقایسه کنیم، می بینیم که طراحی کالاتراوا یه چیز دیگه است. اکثر ایستگاه ها روی کارایی محض تمرکز دارن، ولی ایستگاه لیِژه گی یمن علاوه بر کارایی، یه شاهکار هنریه که تو رو به فکر فرو می بره و ازت می خواد که لحظه ای وایسی و به جزئیاتش نگاه کنی. این همون چیزیه که این ایستگاه رو خاص می کنه و اون رو به عنوان یک اثر ماندگار در معماری مدرن بلژیک تثبیت می کنه.

تاریخچه و فرآیند ساخت: از ضرورت تا واقعیت

ایستگاه شهر لیِژه در بلژیک که امروز می بینیم، نتیجه یه مسیر طولانیه و پر از تصمیمات مهم. تو این مکان، قبلاً هم ایستگاه های قطار دیگه ای وجود داشتن، اما با گذر زمان و نیازهای جدید حمل و نقل، این شهر به یه مرکز مدرن تر و بزرگ تر نیاز داشت. رشد خطوط ریلی پرسرعت تو اروپا، باعث شد که لیِژه هم تصمیم بگیره یه ایستگاه در حد و اندازه های خودش داشته باشه که بتونه با شهرهای بزرگ تر رقابت کنه و به یکی از مهمترین ایستگاه های قطار معروف جهان تبدیل بشه.

پروژه طراحی این ایستگاه بزرگ و جاه طلبانه، تو اواخر دهه ۱۹۹۰ به سانتیاگو کالاتراوا سپرده شد. کالاتراوا که خودش استاد به چالش کشیدن مرزهای مهندسی و معماریه، شروع به کار کرد و طرحی رو ارائه داد که همه رو شگفت زده کرد. طرحی که قرار بود تاریخچه ایستگاه لیژ را برای همیشه متحول کند. البته که ساخت همچین بنای عظیمی، پر از چالش های مهندسی و معماری بود. تصور کن بخوای یه سقف قوسی به این بزرگی رو با همچین ظرافتی بسازی و پنج سکو رو زیر یه چتر واحد جمع کنی!

در طول ساخت، تیم های مهندسی و کارگری زیادی با هم همکاری کردن تا رؤیای کالاتراوا به واقعیت بپیونده. استفاده از تکنولوژی های پیشرفته و دانش مهندسی روز دنیا، تو این پروژه خیلی به کار اومد. هر مرحله از ساخت، خودش یه درس مهندسی بود؛ از طراحی فونداسیون های پیچیده گرفته تا نصب قطعات عظیم فولادی و شیشه ای. بعد از سال ها تلاش و کار مداوم، بالاخره این شاهکار تو سال ۲۰۰۹ تموم شد و با یه مراسم باشکوه افتتاح گردید و به عنوان یکی از پروژه های کالاتراوا به بهره برداری رسید.

ساخت ایستگاه لیِژه گی یمن با چالش های مهندسی فراوانی همراه بود، اما نتیجه نهایی، به شهر لیژ بلژیک هویتی مدرن و بین المللی بخشید و اهمیت ایستگاه لیژ گی یمن را دوچندان کرد.

البته که ساخت همچین پروژه ای هزینه کمی هم نداشت. بحث های زیادی هم درباره هزینه های بالای اون وجود داشت، ولی الان که بهش نگاه می کنیم، می بینیم که این ایستگاه چقدر به شهر لیِژه ارزش اضافه کرده و چقدر تونسته اعتبار بین المللی برای بلژیک به ارمغان بیاره. واقعاً بعضی وقتا باید برای کارهای بزرگ، سرمایه گذاری بزرگی هم کرد، و این ایستگاه ثابت کرد که این سرمایه گذاری، ارزشش رو داشته.

تأثیر بر شهر و تجربه مسافران

ایستگاه شهر لیِژه در بلژیک دیگه فقط یه نقطه برای سوار و پیاده شدن قطار نیست؛ خودش شده یه نماد برای شهر لیِژه. وقتی اسم لیِژه میاد، خیلی ها فوراً یاد این ایستگاه مدرن و زیبایش می افتن. این ایستگاه واقعاً تونسته به هویت شهر یه رنگ و بوی مدرن بده و اون رو از یه شهر سنتی صرف، به یه شهر با چشم انداز آینده نگر تبدیل کنه. مثل یه نگین در قلب شهر لیژ بلژیک می درخشه.

از نظر گردشگری هم که نگم برات! معماری ایستگاه لیژ کالاتراوا به قدری جذاب و منحصربه فرده که کلی توریست رو فقط برای دیدن خود ایستگاه به لیِژه می کشه. عکاس ها، معمارها، دانشجوها و حتی مردم عادی، همه دوست دارن این بنا رو از نزدیک ببینن و عکس بگیرن. این یعنی یه منبع درآمد و تبلیغ عالی برای شهر، که باعث رونق گردشگری در لیژ شده. خیلی ها فقط برای دیدن این شاهکار معماری مدرن بلژیک به این شهر سفر می کنند.

امکانات و خدمات ایستگاه

حالا فقط زیبایی نیست که این ایستگاه رو خاص می کنه. امکانات و خدماتش هم حرف نداره. داخل ایستگاه کلی فروشگاه، رستوران و کافه هست که می تونی قبل از سفر یه چیزی بخوری یا خرید کنی. از فست فودهای معروف گرفته تا کافه های دنج، همه جور انتخاب داری. خدمات اطلاعاتی هم همیشه آماده ان که به سوالات مسافرها جواب بدن و راهنماییشون کنن. اگه با ماشین اومدی، پارکینگ بزرگ و مجهزی داره و دسترسی به حمل و نقل عمومی مثل اتوبوس و تاکسی هم خیلی راحته. واقعاً از هر نظر برای مسافرها فکر شده و راحتی اونا اولویت بوده.

این ایستگاه همچنین یه جورایی شده یه فضای عمومی برای ملاقات و رویدادها. خیلی ها قرار ملاقاتشون رو تو ایستگاه می ذارن یا حتی بعضی وقت ها رویدادهای هنری و فرهنگی کوچیکی توش برگزار می شه. این یعنی ایستگاه لیِژه گی یمن، فقط یه جای عبور و مرور نیست؛ بلکه یه بخش فعال از زندگی اجتماعی و شهری لیِژه است. این ارتباط با مردم و ادغام در زندگی روزمره، اهمیت ایستگاه لیژ گی یمن رو بیشتر می کنه.

نقد و بررسی: نقاط قوت و چالش ها

مثل هر پروژه بزرگ دیگه، ایستگاه لیِژه گی یمن هم بازخوردهای مختلفی داشته. ولی خب، بیشتر بازخوردها مثبت بودن. زیبایی شناسی منحصر به فردش، کارایی بالا و طراحی ایستگاه راه آهن بلژیک بی نظیرش، بارها مورد تحسین قرار گرفته و حتی جوایز معماری زیادی رو هم برده. معمارها و منتقدها، این ایستگاه رو یه نمونه عالی از تلفیق هنر و مهندسی می دونن که تونسته یه فضای عمومی کاملاً کاربردی رو به یه اثر هنری تبدیل کنه که در لیست ایستگاه های قطار معروف جهان قرار بگیره.

اما خب، انتقاداتی هم وجود داشته. یکی از مهم ترین هاش، همون بحث هزینه های بالای ساخت پروژه بود که قبلاً هم بهش اشاره کردیم. بعضی ها معتقد بودن که این هزینه برای یه ایستگاه قطار زیاده و می شد با بودجه کمتری هم به نتایج خوبی رسید. مسائل مربوط به نگهداری و تمیز نگه داشتن بتن سفید در طولانی مدت هم از چالش های دیگه است که خب برای همچین بنای عظیمی طبیعیه و نیاز به سرمایه گذاری مداوم داره.

ولی در مجموع، اگه بخوایم عادلانه نگاه کنیم، می بینیم که این ایستگاه با وجود همه این چالش ها، تأثیر خیلی مثبتی روی شهر لیژ بلژیک گذاشته. این پروژه تونسته لیِژه رو به یه مقصد مهم برای علاقه مندان به معماری تبدیل کنه و جایگاه اون رو تو شبکه حمل و نقل اروپا محکم تر کنه. واقعاً این ایستگاه تونسته فراتر از یه بنای کاربردی باشه و به یه نماد شهری تبدیل بشه که هر روز هزاران نفر رو تحت تأثیر قرار می ده و اهمیت ایستگاه لیژ گی یمن رو هر روز بیشتر به اثبات می رسونه.

راهنمای بازدید: چگونه به ایستگاه لیژ گی یمن برسیم؟

خب، حالا که حسابی مجذوب این شاهکار معماری ایستگاه لیژ شدی، حتماً دلت می خواد از نزدیک ببینیش. رسیدن به ایستگاه لیِژه گی یمن اصلاً کار سختی نیست، مخصوصاً اگه تو اروپا باشی و قصد سفر به لیژ رو داشته باشی.

1. از شهرهای بلژیک: اگه از بروکسل یا آنتورپ سفر می کنی، قطارهای زیادی هستن که مستقیم به لیِژه می رن. سفر با قطار تو بلژیک خیلی راحته و خود ایستگاه ها هم تمیز و مرتبن. می تونی تو کمتر از یک ساعت از بروکسل به لیِژه برسی.
2. از کشورهای همسایه: از پاریس (فرانسه)، کلن (آلمان) یا آمستردام (هلند) هم می تونی با قطارهای پرسرعت TGV یا ICE مستقیماً به لیِژه برسی. این قطارها خیلی سریع و راحتن و تجربه سفر رو برات لذت بخش می کنن. زمان سفر از پاریس حدود ۲ ساعت و از کلن حدود ۱ ساعت طول می کشه.

برای بلیط خریدن هم می تونی از قبل آنلاین از وب سایت های قطار بلژیک (SNCB) یا شرکت های بین المللی مثل Thalys و Eurostar اقدام کنی. اینجوری هم خیالت راحته، هم ممکنه بلیط ارزون تری گیرت بیاد، خصوصاً اگه از چند هفته قبل رزرو کنی.

نکات عملی برای بازدید

• بهترین زمان برای عکاسی: اگه عاشق عکاسی هستی، سعی کن هم تو روز (برای نور طبیعی فوق العاده و جلوه استفاده از فولاد و شیشه در معماری) و هم تو غروب یا شب (برای نورپردازی مصنوعی و جلوه دراماتیک) از ایستگاه بازدید کنی. هر دو زمان، زیبایی های خاص خودشون رو دارن و بهت فرصت ثبت عکس های بی نظیری رو می دن.
• گشت و گذار در ایستگاه: وقت کافی برای گشت و گذار تو ایستگاه بگذار. فقط از سکوها بالا و پایین نرو. سعی کن تو گالری ها قدم بزنی، از کافه ها و رستوران ها استفاده کنی و از بالا به عظمت سقف قوسی ایستگاه لیژ نگاه کنی. می تونی حدود یک تا دو ساعت رو فقط برای کشف خود ایستگاه اختصاص بدی.
• از ایستگاه تا مرکز شهر: از ایستگاه تا مرکز شهر لیژ بلژیک، می تونی با اتوبوس بری یا تاکسی بگیری. پیاده روی هم گزینه خوبیه اگه اهلش باشی و بخوای از نزدیک با فضای شهر آشنا بشی. مسیر پیاده روی حدود ۱۵-۲۰ دقیقه است.

بازدید از این ایستگاه، واقعاً یه تجربه فراموش نشدنیه. فقط کافیه بری و از نزدیک این رقص نور و فولاد رو ببینی تا خودت متوجه بشی چرا اینقدر ازش تعریف می کنیم. این یکی از مهم ترین دیدنی های لیژ و بلژیک به حساب میاد.

نتیجه گیری: فراتر از یک ایستگاه

خب، رسیدیم به پایان سفر مجازیمون به ایستگاه لیِژه گی یمن. همونطور که دیدیم، این ایستگاه خیلی بیشتر از یه جای عبور و مرور قطارهاست. این یه ترکیب بی نظیر از هنر، مهندسی و کاراییه که توسط یه نابغه مثل سانتیاگو کالاتراوا خلق شده و تبدیل به یکی از نمادهای معماری معاصر اروپا شده.

ایستگاه شهر لیِژه در بلژیک، نه تنها نقش مهمی تو شبکه حمل و نقل اروپا ایفا می کنه و لیِژه رو به شهرهای بزرگ قاره وصل می کنه، بلکه به خودش یه هویت معماری مدرن و چشمگیر هم داده. این پروژه نشون می ده که چطور می شه با یه طراحی خلاقانه، یه فضای کاربردی رو به یه جاذبه توریستی و یه اثر هنری موندگار تبدیل کرد و اهمیت ایستگاه لیژ گی یمن رو بارها ثابت کرده.

واقعاً پیشنهاد می کنم اگه گذرت به بلژیک یا اطرافش افتاد، حتماً یه سر به این ایستگاه بزنی. از نزدیک دیدن عظمت و زیبایی این سازه، یه تجربه متفاوته که تو ذهنت می مونه و تا مدت ها ازش صحبت می کنی. ایستگاه لیِژه گی یمن فقط یه ایستگاه نیست؛ یه دروازه است به دنیای هنر و مهندسی مدرن، و یه نماد از پیشرفت و زیبایی که هر بیننده ای رو مجذوب خودش می کنه.