آلمان، Trans-Harz Railway

راه آهن ترنس هارتس آلمان یکی از زیباترین مسیرهای ریلی دنیاست که قلب کوه های هارتس رو با قطارهای بخار نوستالژیک طی می کنه. این مسیر باریک ۶۰ کیلومتری، تجربه ای فراموش نشدنی از طبیعت بکر و تاریخ ریلی آلمان رو بهتون هدیه می ده. آماده اید برای یک سفر بی نظیر؟

اگه شما هم مثل من از اون دسته آدم هایی هستید که سفر با قطار رو به هر وسیله نقلیه دیگه ای ترجیح می دید، احتمالاً حس و حال دیدن مناظر بکر و دست نخورده از پشت پنجره قطار براتون آشناست. راستش رو بخواید، قطارها از مسیرهایی عبور می کنن که شاید هیچ وسیله دیگه ای نتونه بهشون برسه؛ از دل جنگل های انبوه گرفته تا قله های برفی و دره های عمیق. حالا تصور کنید این سفر رو با یه قطار بخار قدیمی و نوستالژیک تجربه کنید! دقیقاً دارم از راه آهن ترنس هارتس آلمان صحبت می کنم، یک مسیر ریلی خاص که تو دل کوه های هارتس آلمان قرار گرفته و واقعاً یه تجربه بی نظیره.

هدف از این مقاله اینه که یه راهنمای کامل و جذاب از این مسیر ریلی بهتون بدم. از مسیر حرکت و ایستگاه هاش بگیرید تا جاذبه های طبیعی و تاریخی که سر راهتون می بینید. می خوایم ببینیم این قطار بخار چرا اینقدر محبوبه و چطوری می تونید بهترین تجربه رو از سفر با اون داشته باشید. پس اگه آماده اید که سفری به دل تاریخ و طبیعت بکر آلمان داشته باشید، بریم که شروع کنیم!

راه آهن ترنس هارتس: معرفی و موقعیت جغرافیایی

راه آهن ترنس هارتس، که تو آلمان بهش «هارزکِرفان» (Harzquerbahn) میگن، زمانی خط اصلی شبکه ریلی باریک «هارزر شْمال اِشپوربانِن» (Harzer Schmalspurbahnen یا HSB) بوده. این خط ریلی از شمال تا جنوب کوه های هارتس امتداد پیدا کرده و شهرهای ورنیگرود (Wernigerode) در شمال رو به نوردهاوزن (Nordhausen) در جنوب وصل می کنه. طول این مسیر حدود ۶۰ کیلومتره و تماماً تو دل طبیعتی بی نظیر می گذره.

طول و مسیر اصلی

همونطور که گفتم، طول مسیر اصلی Trans-Harz Railway تقریباً ۶۰ کیلومتره. این مسیر از ایستگاه Nordhausen Nord شروع میشه و تا ایستگاه Wernigerode ادامه پیدا می کنه. برخلاف خیلی از خطوط ریلی که مستقیم از یه نقطه به نقطه دیگه میرن، این مسیر پر از پیچ و خم و فراز و نشیبه که دقیقاً همین موضوع، جذابیتش رو چند برابر می کنه. قطار با سرعت کم حرکت می کنه و به شما این فرصت رو می ده که از تک تک لحظه های سفر و مناظر اطرافتون لذت ببرید و حسابی غرق زیبایی های طبیعی بشید.

موقعیت در رشته کوه های هارتس

رشته کوه های هارتس، شمال ترین رشته کوه تو آلمانه که تو ایالت های ساکسونی-آنهالت (Saxony-Anhalt)، نیدرزاکسن (Lower Saxony) و تورینگن (Thuringia) قرار گرفته. این منطقه به خاطر جنگل های انبوه، به خصوص درختان صنوبرش، معروفه. تصور کنید تو فصل زمستون، کل کوهستان پوشیده از برف سفید و براقه و قطار بخار با دود سفیدش، مثل یه نقاشی متحرک از این مناظر عبور می کنه. حتی تو بهار و تابستون هم که همه جا سرسبزه، این مسیر دیدنیه. دره های عمیق و رودخونه های خروشانی مثل «وارمِه بودِه» (Warme Bode) هم تو این منطقه وجود دارن که به زیبایی های مسیر اضافه می کنن.

اتصال به سایر خطوط ریلی

یکی از ویژگی های مهم راه آهن ترنس هارتس، اتصالاتش به بقیه خطوط شبکه ریلی HSB هست. این اتصالات باعث میشه که شما بتونید سفرتون رو ادامه بدید و جاهای بیشتری رو ببینید:

• نقطه اتصال با راه آهن Selke Valley (Selketalbahn) در Eisfelder Talmühle: ایستگاه آیسفلدر تال موله (Eisfelder Talmühle) یه ایستگاه خیلی مهمه که تقریباً تمام قطارها توش توقف دارن و طوری برنامه ریزی شده که مسافرها بتونن به راحتی بین خطوط مختلف جابجا بشن. اینجا همون جاییه که خط ریلی Selketalbahn، که به سمت «کوئدلینبورگ» (Quedlinburg) میره، از خط اصلی ترنس هارتس جدا میشه.
• نقطه اتصال با راه آهن Brocken (Brockenbahn) در Drei-Annen-Hohne: ایستگاه «درای-آنن-هونه» (Drei-Annen-Hohne) هم یه ایستگاه کلیدیه. این خط به سمت قله بروکن (Brocken)، بلندترین کوه هارتس، میره. راستش رو بخواید، الان بیشتر توریست ها برای رسیدن به قله بروکن میان و همین باعث شده Brockenbahn از نظر توریستی، از خط ترنس هارتس هم معروف تر باشه. ولی خب، برای رسیدن به بروکن، باید از یه بخش هایی از همین خط ترنس هارتس عبور کنید یا تو Drei-Annen-Hohne قطار عوض کنید.

جاذبه ها و ویژگی های منحصربه فرد تجربه ترنس هارتس

سفر با Trans-Harz Railway فقط یه جابجایی ساده نیست؛ یه تجربه کامله. ترکیبی از نوستالژی، طبیعت بکر و شاهکارهای مهندسی که هر کسی رو به وجد میاره.

قطارهای بخار: قلب تپنده ترنس هارتس

اگه بپرسید جذابیت اصلی راه آهن ترنس هارتس چیه، بدون شک جوابم قطارهای بخاریه که هنوز هم تو این مسیر فعالن. وقتی صدای سوت بلند و ریتمیک قطار رو می شنوید و بخار سفید رنگ از دودکش لوکوموتیو به هوا بلند میشه، ناخودآگاه به دوران گذشته پرتاب میشید. این قطارها نه تنها یه وسیله حمل ونقلن، بلکه یه موزه متحرک هستن. حس و حال نشستن تو واگن های قدیمی، بوی دود و بخار، و دیدن مهندس قطار که با دقت زغال میریزه تو کوره، همه ش جزئی از این تجربه بی نظیره. راستش رو بخواید، سفر با یه قطار بخار، حس یه قهرمان تو یه رمان کلاسیک رو به آدم می ده.

«اگه دنبال یه سفر زمانی می گردید که هم از طبیعت لذت ببرید و هم نوستالژی گذشته رو تجربه کنید، قطارهای بخار Trans-Harz Railway بهترین انتخابن.»

مناظر طبیعی خیره کننده رشته کوه های هارتس

یکی از دلایل اصلی که این مسیر رو تا این حد خاص می کنه، مناظر طبیعی فوق العاده رشته کوه های هارتسه. قطار از میان جنگل های انبوه و سبز (که بیشترشون درختان صنوبر هستن) عبور می کنه. تو پاییز، رنگ برگ درختان به نارنجی، قرمز و زرد تبدیل میشه و یه تابلوی نقاشی بی نظیر رو پیش چشمتون می ذاره. تو زمستون هم که اصلاً حرفش رو نزنید! همه جا پوشیده از برفه و یه فضای جادویی و کریسمس مانند ایجاد میشه. می تونید از پنجره های قطار، دره های عمیق رو ببینید که رودخونه های خروشان مثل رگ های حیات ازشون می گذرن. حتی وقتی قطار از نزدیکی ورنیگرود رد میشه، می تونید قلعه ورنیگرود رو از دور ببینید که مثل یه نگین تو دل کوهستان می درخشه.

شاهکارهای مهندسی ریلی در مسیر

علاوه بر طبیعت و قطارهای بخار، خود مسیر ریلی هم از نظر مهندسی واقعاً دیدنیه. مهندسان اون زمان برای ساخت این مسیر، با چالش های زیادی روبرو بودن و تونستن راهکارهای خلاقانه ای پیدا کنن:

• تنها تونل شبکه HSB: این مسیر ریلی یه تونل زیر زمینی داره که زیر «تومکوهلِن کُف» (Thumkuhlenkopf) قرار گرفته و طولش حدود ۵۸ متره. این تنها تونل تو کل شبکه ریلی باریک HSB هست که نشون دهنده سختی های ساخت این خط تو اون زمانه.
• منحنی های تیز و هیجان انگیز: قطار از منحنی های خیلی تیزی عبور می کنه، مثلاً نزدیک «اشتاینِرنِه رِنّه» (Steinerne Renne) یه منحنی ۶۰ متری هست که وقتی قطار ازش رد میشه، یه حس هیجان انگیز به آدم دست می ده. این پیچ و خم ها فقط برای زیبایی نیستن، بلکه برای غلبه بر شیب های تند کوهستان طراحی شدن.
• پل ها و گذرگاه های خاص: در طول مسیر، پل های متعددی رو می بینید که روی دره ها یا رودخانه ها ساخته شدن و هر کدومشون خودشون یه شاهکار مهندسی به حساب میان.

جزئیات مسیر و ایستگاه های کلیدی

مسیر راه آهن ترنس هارتس رو میشه به سه بخش اصلی تقسیم کرد که هر کدوم جذابیت های خودشون رو دارن و ایستگاه های مهمی رو در بر می گیرن:

بخش شمالی (ورنیگرود تا درای-آنن-هونه)

سفر ما معمولاً از شمال یعنی ورنیگرود (Wernigerode) شروع میشه یا اونجا به پایان می رسه. ورنیگرود خودش یه شهر قشنگ و دیدنیه که قلعه اش معروفه. از اینجا که حرکت می کنید، کم کم وارد فضای جنگلی و کوهستانی میشید.

• Wernigerode: ایستگاه پایانی در شمال و شهری زیبا برای اقامت و گشت وگذار.
• Wernigerode-Hasserode: یه ایستگاه کوچیک تر که نشون می ده دارید وارد بخش های طبیعی تر میشید.
• Steinerne Renne: این ایستگاه نزدیک همون منحنی تیز معروفه و می تونید از مناظر اطراف لذت ببرید.
• Drei-Annen-Hohne: این ایستگاه خیلی مهمه. اینجا نقطه ایه که خط ریلی به سمت قله بروکن (Brocken) منشعب میشه. بیشتر مسافرها اینجا قطار عوض می کنن تا به قله برن. همچنین، این ایستگاه محل اتصال خط جنوبی ترنس هارتس به شمالیه.

بخش مرکزی (درای-آنن-هونه تا آیسفلدر تال موله)

این بخش، قلب مسیر محسوب میشه و از دل مناطق کوهستانی تر و بکر عبور می کنه. اینجا شیب ها بیشتر میشن و مسیر هیجان انگیزتره.

• Elend: یه روستای کوچیک و دنج با طبیعت زیبا.
• Sorge: این ایستگاه تو یه منطقه کوهستانی قرار داره و یکی از بلندترین نقاط مسیر با ارتفاع ۵۵۷ متره. جالبه بدونید اینجا قبلاً یه خط متقاطع هم داشته که به خاطر مرز داخلی آلمان شرقی و غربی بسته شده بود.
• Benneckenstein: این هم یکی دیگه از بلندترین نقاط مسیره که ارتفاعش به ۵۳۰ متر می رسه. این شهر یه تاریخچه ریلی طولانی داره.
• Sophienhof: آخرین ایستگاه تو ایالت تورینگنه، قبل از اینکه قطار وارد ساکسونی-آنهالت بشه.
• Eisfelder Talmühle: این ایستگاه یه مرکز اتصال دیگه است. اینجا خط Selketalbahn از مسیر اصلی جدا میشه و تمام قطارها طوری تنظیم شدن که تو اینجا ارتباط خوبی با هم داشته باشن.

بخش جنوبی (آیسفلدر تال موله تا نوردهاوزن)

بعد از عبور از بخش مرکزی، قطار کم کم به سمت جنوب و شهر نوردهاوزن میره. تو این قسمت هم مناظر خاص خودش رو داره و از مناطق صنعتی تر عبور می کنه.

• Netzkater: یه ایستگاه کوچیک تو دل طبیعت.
• Ilfeld: این ایستگاه از نظر تاریخی مهمه چون اولین بخش از راه آهن ترنس هارتس که افتتاح شد، همین قسمت از نوردهاوزن تا ایلفلد بود.
• Niedersachswerfen Ost: از اینجا به بعد، مسیر ریلی تقریباً موازی با یه خط ریلی استاندارد (خط South Harz) میشه.
• Nordhausen Nord: ایستگاه پایانی در جنوب. جالبه که اینجا خط ریلی باریک ما به شبکه تراموای شهر نوردهاوزن هم وصل میشه و از سال ۲۰۰۴ حتی ترامواهای هیبریدی نوردهاوزن هم مستقیماً از ایلفلد وارد شبکه ریلی میشن.

تاریخچه راه آهن ترنس هارتس

داستان Trans-Harz Railway فقط به زیبایی های امروز محدود نمیشه؛ این مسیر یه تاریخ پرفراز و نشیب و شنیدنی هم داره که نشون می ده چطور از دل چالش ها، به یکی از نمادهای گردشگری آلمان تبدیل شده.

مراحل ساخت و افتتاح

ساخت این خط ریلی باریک، همون اوایل قرن بیستم شروع شد. اولین بخش از نوردهاوزن تا ایلفلد تو تاریخ ۱۲ ژوئیه ۱۸۹۷ افتتاح شد. بعدش، گام به گام توسعه پیدا کرد:

• ۷ فوریه ۱۸۹۸: تا نتس کاتِر (Netzkater) تمدید شد.
• ۱۵ سپتامبر همان سال: تا بِنِکِن اشتاین (Benneckenstein) رسید.
• از سمت شمال هم بخش ورنیگرود تا درای-آنن-هونه (Drei-Annen-Hohne) تو ۲۰ ژوئن ۱۸۹۸ تکمیل شد.

و بالاخره، تو ۲۷ مارس ۱۸۹۹، بخش باقی مونده بین درای-آنن-هونه و بنکن اشتاین افتتاح شد و کل مسیر راه آهن ترنس هارتس به طور کامل به بهره برداری رسید. همزمان با این بخش، خط معروف به سمت قله بروکن هم افتتاح شد.

شرکت های بهره بردار اصلی

شرکت اصلی که اولش مسئولیت بهره برداری از این خط رو به عهده داشت، شرکت راه آهن «نوردهاوزن-ورنیگرود» (Nordhausen-Wernigerode Railway Company یا NWE) بود. این شرکت نقش مهمی تو توسعه و نگهداری این مسیر حیاتی داشت.

تحولات پس از جنگ جهانی دوم و دوران آلمان شرقی

بعد از جنگ جهانی دوم و تقسیم آلمان، این خط ریلی هم مثل خیلی چیزهای دیگه تحت تأثیر قرار گرفت. تو سال ۱۹۴۹، دولت آلمان شرقی این خط رو مصادره کرد و تا سال ۱۹۹۳، شرکت راه آهن ملی آلمان شرقی یعنی «دویچه رایشس بان» (Deutsche Reichsbahn) مسئولیت عملیاتش رو به عهده گرفت. تو این دوران، این خط بیشتر برای حمل ونقل کالا و مواد خام استفاده میشد و جنبه توریستی اش کمرنگ شده بود.

وضعیت کنونی

خوشبختانه، بعد از اتحاد دو آلمان، راه آهن ترنس هارتس دوباره جون گرفت. از سال ۱۹۹۳ به بعد، مسئولیت اداره این شبکه ریلی به شرکت «هارزر شْمال اِشپوربانِن» (Harzer Schmalspurbahnen یا HSB) واگذار شد. HSB با تلاش زیاد، تونست قطارهای بخار رو دوباره فعال کنه و مسیر رو برای گردشگران جذاب تر کنه. الان این خط هم تو حمل ونقل محلی نقش داره و هم یکی از مهم ترین جاذبه های گردشگری منطقه هارتسه.

اشاره به خطوط متقاطع سابق

یه نکته تاریخی جالب دیگه اینه که از سال ۱۸۹۹، راه آهن ترنس هارتس تو ایستگاه «زورگِه» (Sorge) با یه خط ریلی باریک دیگه که توسط شرکت راه آهن «جنوب هارتس» (South Harz Railway Company یا SHE) اداره میشد، قطع میشد. این خط از «واکِنراید» (Walkenried) به «تانّه» (Tanne) می رفت. تو سال ۱۹۱۳، یه خط اتصال هم برای قطارهای مسافربری بین این دو مسیر ایجاد شد. اما تو سال ۱۹۴۵، خدمات بین زورگه و «برونِّن باخس موله» (Brunnenbachsmühle) متوقف شد، چون این بخش از مرز داخلی آلمان (بین آلمان شرقی و غربی) عبور می کرد و به خاطر مسائل سیاسی بسته شد. مسیر زورگه به تانّه تا سال ۱۹۵۸ فعال بود و حتی ریل هاش تا زمان سقوط دیوار برلین (۱۹۸۹) روی پل مرزی باقی موندن. این داستان نشون میده که چقدر تاریخ این منطقه و این خط ریلی با اتفاقات بزرگ تاریخی گره خورده.

نکات عملی و برنامه ریزی سفر به راه آهن ترنس هارتس

خب، تا اینجا با زیبایی ها و تاریخچه راه آهن ترنس هارتس آشنا شدیم. حالا بریم سراغ بخش عملی قضیه تا بتونید بهترین تجربه سفر رو برای خودتون برنامه ریزی کنید.

بهترین زمان برای سفر

راستش رو بخواید، هر فصلی زیبایی های خاص خودش رو برای سفر با این قطار داره:

• بهار و تابستان (اردیبهشت تا شهریور): اگه عاشق طبیعت سرسبز، گل های رنگارنگ و هوای ملایم هستید، این فصول بهترین زمانه. جنگل ها پر از برگ های تازه و رودخونه ها پرآب هستن. این فصل برای پیاده روی تو طبیعت اطراف هم عالیه.
• پاییز (مهر تا آذر): برای من، پاییز همیشه فصل جادوییه. برگ درختان تو کوه های هارتس به رنگ های قرمز، نارنجی و زرد در میان و یه چشم انداز باورنکردنی رو ایجاد می کنن. اگه اهل عکاسی هستید، این فصل رو از دست ندید.
• زمستان (دی تا اسفند): اگه رویای سفر با قطار بخار تو یه سرزمین برفی رو تو سر دارید، زمستون بهترین انتخابه. کوه ها پوشیده از برف سفیدن و بخار قطار تو هوای سرد، قشنگ تر دیده میشه. البته هوا سرده، پس حسابی لباس گرم بردارید.

نحوه دسترسی و تهیه بلیط

برای سفر به این منطقه، اول باید خودتون رو به یکی از شهرهای مبدأ مثل ورنیگرود (Wernigerode) یا نوردهاوزن (Nordhausen) برسونید. از شهرهای بزرگ آلمان مثل برلین یا هانوفر، می تونید با قطار یا ماشین به این شهرها برید. وقتی به ایستگاه رسیدید، خرید بلیط کار سختی نیست:

• خرید از ایستگاه ها: می تونید بلیط رو مستقیماً از باجه های بلیط فروشی تو ایستگاه های اصلی HSB مثل Wernigerode، Nordhausen Nord یا Drei-Annen-Hohne تهیه کنید.
• وب سایت HSB: برای اطلاعات دقیق تر درباره قیمت ها، زمان بندی و حتی خرید آنلاین بلیط، می تونید به وب سایت رسمی Harzer Schmalspurbahnen (HSB) مراجعه کنید. (البته ما اینجا لینک قرار نمی دیم، ولی با یه جستجوی ساده پیداش می کنید).

انواع قطارها و زمان بندی

شبکه HSB هم قطارهای بخار داره و هم قطارهای دیزل. بیشتر مسافرها دنبال تجربه قطار بخارن که خب تعداد سرویس هاش محدودتره:

• قطارهای بخار: این قطارها حس نوستالژی رو زنده می کنن و معمولاً تو مسیرهای اصلی مثل ورنیگرود به بروکن و همچنین تو بخش هایی از Trans-Harz Railway فعالن. زمان بندیشون رو حتماً از قبل چک کنید.
• قطارهای دیزل: برای سفرهای روزمره و منطقه ای بیشتر از قطارهای دیزل استفاده میشه. این قطارها هم سریع ترن و هم سرویس های بیشتری دارن. تو بخش هایی مثل نوردهاوزن تا ایلفلد که ترامواهای هیبریدی هم فعالن، بیشتر شاهد قطارهای دیزل هستید.

تعداد سرویس های روزانه متفاوته، ولی حداقل چند سرویس تو هر روز وجود داره. برنامه زمانی دقیق رو بهتره قبل از سفر بررسی کنید.

ترکیب سفر با راه آهن بروکن

اگه تا اینجا اومدید، حیفه که قله بروکن رو از دست بدید! همونطور که گفتیم، خط Brocken Railway از Drei-Annen-Hohne منشعب میشه. می تونید از ورنیگرود با قطار بخار به Drei-Annen-Hohne برید، اونجا یه توقف کوتاه داشته باشید و بعد سوار قطار بخار دیگه ای بشید که شما رو تا قله بروکن می بره. سفر به قله بروکن، مخصوصاً تو هوای صاف، چشم اندازهای بی نظیری داره که خستگی رو از تنتون درمیاره.

اقامتگاه ها و جاذبه های نزدیک

شهرهای ورنیگرود (Wernigerode) و نوردهاوزن (Nordhausen) گزینه های خوبی برای اقامت هستن. ورنیگرود یه شهر قرون وسطایی خیلی قشنگه که پر از خونه های نیمه چوبیه و قلعه معروفی داره. می تونید یه روز رو به گشت وگذار تو این شهر اختصاص بدید و بعد سوار قطار بشید. نوردهاوزن هم یه شهر بزرگ تره که امکانات اقامتی و رستوران های خوبی داره. علاوه بر اینها، تو مسیر ریلی، روستاهای کوچیک و دنجی هستن که برای یه توقف کوتاه و لذت بردن از آرامش طبیعت عالین.

• قلعه Wernigerode: یکی از مهم ترین جاذبه های منطقه که نمای زیبایی از قطار هم داره.
• پارک ملی هارتس: برای دوستداران طبیعت و پیاده روی.
• غارهای مختلف: مثل «تجه هولِن» (Tzschopchen Höhlen) نزدیک «ایلفلد» (Ilfeld).

نکات عکاسی

اگه اهل عکاسی هستید، این سفر براتون بهشت محسوب میشه. اینجا چند تا نکته برای عکاسی بهتر دارم:

• عکاسی از قطار در حرکت: بهترین جاها برای عکاسی از خود قطار، نقاطی هستن که منحنی های تیز دارن یا از پل ها عبور می کنن. ایستگاه Steinerne Renne و اطراف تونل Thumkuhlenkopf گزینه های خوبی هستن.
• مناظر طبیعی: از پنجره قطار می تونید مناظر فوق العاده ای رو ثبت کنید. تو فصول مختلف، رنگ ها و نورهای متفاوتی رو خواهید دید.
• داخل قطار: جزئیات قدیمی واگن ها و لوکوموتیو بخار هم برای عکاسی جذابن.

یادتون باشه که همیشه نکات ایمنی رو رعایت کنید و هیچ وقت برای عکاسی جون خودتون یا بقیه رو به خطر نندازید.

نتیجه گیری

سفر با راه آهن ترنس هارتس آلمان (Trans-Harz Railway) چیزی فراتر از یه مسافرت معمولیه؛ این یه ماجراجویی نوستالژیک تو دل تاریخ و طبیعته. ترکیب صدای سوت قطار بخار، بوی ذغال، و مناظر خیره کننده کوه های هارتس که هر لحظه تغییر می کنن، یه تجربه فراموش نشدنی رو براتون رقم می زنه.

فرقی نمی کنه تو کدوم فصل به این منطقه سفر می کنید، هر بار این مسیر زیبایی های خاص خودش رو به نمایش می ذاره. از جنگل های انبوه و دره های سرسبز تابستونی گرفته تا کوهستان های برفی و جادویی زمستونی. این مسیر ریلی، شاهکار مهندسی و نمادی از حفظ میراث گذشته است که هنوز هم با قدرت و شکوه، مسافرها رو از دل تاریخ به آینده می بره.

پس اگه دنبال یه تجربه ریلی متفاوت هستید که هم روح تاریخ دوستتون رو سیراب کنه و هم چشم هاتون رو از زیبایی طبیعت پر، سفر با قطار بخار هارتس رو از دست ندید. برنامه ریزی کنید و خودتون رو برای یه سفر بی نظیر به قلب آلمان آماده کنید. مطمئن باشید که این خاطره تا مدت ها تو ذهنتون موندگار میشه.